Kuchnia to nie aptyka

To, że przi warzyniu nie do sie wszyskigo dokładnie policzyć, wiy kożdy kiery yno choć roz coś parszczoł we kuchni. Przeca roz trza dać wiyncyj soli, roz cukru, a nikiedy pokombinować, żeby szmak boł taki jak trza. Ale podle mie, nojważniejsze je w tym wszyskim serce, kiere trza do gorka wsadzić. Bez tego ani rusz. Zresztom to tak jak w inkszych dziedzinach życio, trza mieć trocha dobrego serca i już.

A co z receptami? Warzić podle nich, czy z gowy?

Powiym wom tak, nikiedy nie trza przepisu, bo człowiek czuje pod rynkami, czy ciasto je w porządku, czy mu jeszcze czego brakuje. Czy je za miynkki, czy za twarde? Godom terozki o kluskach, drożdżowym, czy kruchym cieście.

Zaś som tyż taki dania, w kierych proporcje to świyntość. Godom np. o ciastku szekuladowym, szpajzie, czy krymach do dorty. Tam ni ma miejsca na improwizacjo. Jak człowiek dowali za fest czego, to może być klapa. Dosłownie.

A pisza ło tym skuli tego, że w końcu udało mi sie wydać książka kucharsko. Jo sie śmieja, że rodziyła sie jak dziecko, w bólach. Ale w końcu je. Som w ni prawdziwe ślońskie perełki (rolady, kaczki, gynsi, zisty i kaj yno co bądź). Nie brakuje tyż nowoczesności- przeca my Hanysy lubiymy roztomańte nowości.

Pamiyntejcie jednak, że kuchnia to nie aptyka i nie do sie wszyskigo dokładnie rozpisać. A ku tymu wom powiym, że trza mieć jeszcze do warzywnio grajfka.

Beztoż udane dani to: grajfka, trocha serca, no i dobro recepta. Jak to bydziecie mieli, toż sukces murowany. Pyrsk

grajfka - zdolności

parszczynie - gotowanie

recepta - przepis

dorta - tort