Światła dzienne – momentami niewidoczne

Kierowcy, którzy posiadają takie światła w swoich samochodach lub mają zamiar je zamontować muszą wiedzieć, że obowiązują ich specjalne przepisy. Światła do jazdy dziennej muszą być zainstalowane zgodnie z rozporządzeniem ministra infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz ich niezbędnego wyposażenia. Minimalna odległość między nimi to 60 cm. Muszą też znajdować się co najmniej 25 cm nad powierzchnią drogi i maksymalnie 40 cm od obrysu bocznego samochodu. Światła dzienne mogą być zamontowane w miejscach po reflektorach przeciwmgłowych, pod warunkiem jednak spełnienia powyższych wymogów. Światła dzienne muszą mieć homologację. Na obudowie lub szkle reflektora musi się znajdować litera E oraz cyfra określająca kraj dopuszczający światła (np. 1 to Niemcy). Konieczne jest też oznaczenie RL, określające przeznaczenie świateł.

Kiedy można używać świateł do jazdy dziennej? Od świtu do zmierzchu w warunkach normalnej przejrzystości powietrza. Podczas mgły, silnego deszczu, światła te muszą być przełączane na światła mijania lub przeciwmgielne. Nie można stosować niebieskich świateł dziennych. Jedyna dopuszczalna barwa to biała. Zdarza się, że w światłach bez homologacji stosowana jest barwa niebieska, przez co przypominają ksenony. W przypadku pojazdów zarejestrowanych od 1 stycznia 2010 r. po włączeniu świateł dziennych powinny automatycznie wyłączyć się światła mijania drogowe lub przeciwmgłowe. Światła tylne i przednie pozycyjne, a także światła obrysowe czy oświetlające tablicę rejestracyjną nie mogą być włączone podczas używania świateł dziennych. W samochodach zarejestrowanych przed 1 stycznia 2010 r. światła dzienne mogą się świecić wraz z pozycyjnymi z tyłu.

Ile można zaoszczędzić na jeździe na światłach dziennych zamiast mijania? Nie ma co liczyć na duże oszczędności. W „Motorze” nr 20/2009 wykonano symulację kosztów. Wynik to 36-50 zł oszczędności na paliwie w skali roku.

Władysław Szymura