Kilka prawd o Ślązakach

– W obrazie chcemy pokazać wartości, którymi Ślązacy kierują się w życiu, i z których są bardzo dumni– mówi Łukasz Głąb, który w realizacji pełnił funkcję reżysera i kierownika produkcji. Ten absolwent Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego, pracujący wcześniej m.in. jako drugi reżyser serialu „Ojciec Mateusz” dla TVP, stworzył dokument z Adamem Gizą, rybniczaninem pracującym jako prezenter w Telewizji Silesia, uczestnikiem realityshow Dzień dobry pogoda stacji TVN. Swój krótki film zaprezentowali premierowo 15 września w Rydułtowskim Centrum Kultury Feniks. W felietonie występują Grzegorz Poloczek, członek kabaretu RAK, Piotr Kupicha, wokalista i lider zespołu Feel, Rafał Kryla, tancerz znany z You Can Dance, Dariusz Niebudek, aktor Teatru Rozrywki, Lucjan Czerny, śląski aktor, miejscowy zespół Bloo, Remigiusz Rączka, telewizyjny kucharz z Wodzisławia, a także gość specjalny – Franciszek Pieczka. Legendarnego aktora co prawda nie oglądamy na ekranie, natomiast recytuje fragment przejmującego tekstu o Śląsku. Zdjęcia kręcone były na osiedlu Nikiszowiec w Katowicach. – Chcieliśmy pokazać te wartości Ślązaków, które powodują, że grupa ta czuje się inna od reszty polskich obywateli – opowiada Adam Giza, odpowiedzialny w projekcie za scenariusz oraz prowadzący dokument.

Sam Łukasz Głąb pochodzi z Jarosławia na Podkarpaciu. Jak mówi, zakochał się w Śląsku podczas studiów w Katowicach i przeprowadza się do tego miasta. – Znajomi z Krakowa czy Warszawy dziwili się. Mówili, przecież tu są tylko kopalnie i brudne powietrze. Kiedy im powiedziałem, że przeprowadzam się z Krakowa, pięknego, artystycznego miasta, w którym spędziłem 8 lat, pytali mnie, co w tym widzisz. To tknęło mnie do nakręcenia tego filmu i pokazania go w całej Polsce – mówi reżyser.

Filmowanie w terenie trwało dwa dni. Twórcy kręcili aparatem fotograficznym w jakości Full HD, a nie kamerą. Te zabiegi miały udowodnić, że można kręcić szybko, bez wielkich nakładów finansowych. 

(tora)

Komentarz

Dziesięciominutowy dokument ogląda się bez bólu oczu i uszu. Daleko mu do estetyki odpustu. To głównie reporterska robota, sprawnie podana. Dokument szybko się kończy, pozostawiając uczucie niedosytu. Niżej podpisanemu film nie powiedział o Ślązakach niczego nowego. I dobrze. Jako rodowitemu Ślązakowi od pokoleń byłoby mi łyso, gdyby młodsi ode mnie, nie wypominając wieku, autorzy powiedzieli mi o Śląsku coś, czego nie wiedziałem. Na szczęście docelowymi adresatami są ludzie spoza Śląska, mający jedynie pewne wyobrażenia o Ślązakach i tym regionie Polski. Zbierając wypowiedzi osób powszechnie znanych i zwyczajnych mieszkańców wysyłają sygnał w Polskę – tak, Śląsk to kopalnie, familoki, hajery, gwara, która może śmieszyć. Ale Śląsk to również humor, kultura wysoka, zabytki, gościnność i szczerość, aż do bólu. To wszystko składa się na śląskość, z której jestem dumny.

Tomasz Raudner