Pierwszy dzień zwolnienia

W myśl par. 11 dodanego od 1 stycznia br. do art. 92 kodeksu pracy, w pierwszym dniu każdego okresu niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, trwającej nie dłużej niż 6 dni, pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia. Z treści przepisu w sposób jednoznaczny wynika, że ma on zastosowanie wyłącznie do pracowników, których choroba nie przekracza 6 dni - w przypadku dłuższej nieobecności w pracy spowodowanej chorobą wynagrodzenie będzie oczywiście przysługiwało.

W jaki sposób traktować pierwszy dzień kolejnego zwolnienia? Artykuł 92 par. 11 używa zwrotu „pierwszy dzień każdego okresu niezdolności do pracy”, a nie „pierwszy dzień zwolnienia lekarskiego”. Pracownik, który otrzymał kolejne zwolnienie lekarskie, nie powinien więc zostać pozbawiony prawa do wynagrodzenia za jego pierwszy dzień, nawet jeżeli byłoby to zwolnienie wystawione z powodu innej jednostki chorobowej (warunkiem jest oczywiście brak przerwy między poprzednim a kolejnym zwolnieniem lekarskim i ciągłość nieobecności w pracy z powodu choroby). Jeżeli łączny okres niezdolności do pracy wskutek choroby przekroczy w opisanej sytuacji 6 dni, wówczas płatny będzie także pierwszy dzień niezdolności do pracy.

Wspomnieć przy tym należy, że art. 92 par. 11 kodeksu pracy dotyczy wynagrodzenia wypłacanego przez pracodawcę. Pracownik nie traci natomiast prawa do zasiłku chorobowego wypłacanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (od trzydziestego czwartego dnia niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia) nawet wtedy, kiedy zwolnienia lekarskie wynoszą mniej niż 6 dni.

Tadeusz Tym „Gazeta Prawna”