Archanioł Michał

Michał jest księciem Aniołów, aniołem sądu i kar Bożych, poza tym jest aniołem Miłosierdzia. Bóg obdarzył Archanioła Michała ogromną mocą i powierzył mu najtrudniejsze zadania – misje do spełnienia. Jest również zbrojnym przywódcą toczącym walkę z szatanem. Jego imię w języku hebrajskim oznacza: „Któż jak Bóg”. Archanioł Michał jest wrogiem numer jeden – szatana. Reprezentuje bowiem przeciwne wartości: Michał – dobro i miłość, Szatan – nienawiść, destrukcję i zło. Michał uczy nas miłości, ponieważ pod koniec swego życia będziemy sądzeni z miłości, ponieważ jedynie miłość nadaje wartość i największy sens naszemu życiu.

W tradycji judeochrześcijańskiej najbardziej popularnym wyobrażeniem św. Michała jest obraz zbrojnego Anioła, przewódcy duchów niebieskich zaangażowanego w walkę na śmierć i życie przeciwko złym mocom. Św. Hieronim nazywa Św. Michała – Ojcem Aniołów. Niektórzy Ojcowie Kościoła twierdzą, że przed urodzeniem dziecka to właśnie do św. Michała należy sprawa wyboru Anioła Stróża, który będzie się nim opiekował przez całe jego życie. W taki sposób czuwa nad każdą duszą, udzielając jej we wszelkich sytuacjach pomocy.

Św. Augustyn napisał: „Chociaż św. Michał jest księciem dworu niebiańskiego, z największym możliwym staraniem czci Maryję i sprawia, że oddana jest JEJ cześć, zawsze gotów i w oczekiwaniu, żeby mieć przywilej przybieżenia na JEJ skinienie z pomocą jako sługa.

Opieka Św. Michała Archanioła

Około 590 roku w Rzymie wydarzało się wiele nieszczęść. Początkiem była wielka powódź Tybru, który zalał wiele domostw. Jeszcze wody nie zdołały opaść, gdy rozszalała się epidemia dżumy, bodaj największa od założenia miasta. „Czarna śmierć” kosiła małych i wielkich tysiącami, zaglądała do domów biedoty i do pałaców. Wśród jej ofiar był również papież Pelagiusz II. Na jego następcę wybrano Grzegorza, skromnego mnicha z zakonu św. Benedykta. Grzegorz I zaczął od tego, co najpilniejsze: w całym mieście zarządził modlitwy o ustanie epidemii. Wyznaczył siedem kościołów, w których mieli się modlić ludzie różnych stanów. W oznaczonym czasie ze wszystkich tych świątyń wyruszyły procesje pokutne kierując się do bazyliki Sana Maria Maggiore. Tam nowy papież wygłosił kazanie, przypominając ludziom jak ważna jest modlitwa i pokuta. Wtedy, jak głosi tradycja, papież Grzegorz miał ujrzeć nad ogromnym mauzoleum Hadriana postać Archanioła Michała, chowającego do pochwy skrwawiony miecz. Powszechnie odebrano ten znak jako zapowiedź końca zarazy. Na pamiątkę tych wydarzeń stare mauzoleum otrzymało nową nazwę Zamku Świętego Anioła. Dziś na szczycie zamku wznosi się posąg Archanioła Michała, który broni samej stolicy chrześcijaństwa. W roku 2013 postawiono w Ogrodach Watykańskich figurę Św. Michała Archanioła, obrońcy Kościoła Powszechnego i patrona państwa watykańskiego.

Bazylika niebiańska na Gargano

W 490 roku na gargańskich wzgórzach zaginął przepiękny byk. Należał on do bogatego dowódcy wojsk, o imieniu Elvio Emanuele. Po długotrwałym przeczesywaniu okolicznych miasteczek, właściciel wreszcie znalazł zwierzę, które klęczało przed znajdującą się na szczycie góry grotą. Zniecierpliwiony Elvio wystrzelił do zwierzęcia z łuku, a strzała jednak zawróciła, raniąc strzelającego. Dowodzącemu na co dzień wojskiem mężczyźnie trudno było uwierzyć w to, co zobaczył. Poprosił więc o pomoc lokalnego biskupa – bł. Wawrzyńca, który zarządził w mieście przez trzy dni post i modlitwę. Pod koniec ostatniego dnia pokuty biskupowi ukazał się Anioł, mówiąc: „Ja jestem Archanioł Michał, stojący przed obliczem Boga. Grota jest poświęcona. Ja jestem jej strażnikiem… Tam gdzie otwiera się skała, będą przebaczone ludzkie grzechy… Modlitwy, które będziecie tutaj zanosić do Boga, zostaną wysłuchane.”

Na górze Gargano we Włoszech znajduje się obecnie najsłynniejsze sanktuarium Św. Michała Archanioła, dokąd pielgrzymuje wielu ludzi… prosząc o ochronę przed złem i uzdrowienie. Ludzie mówią, że na wzgórzu Michała Archanioła modlitwy są wysłuchane…