Wodzionka na medal
Felieton Remigiusza Rączki
Wiycie jo tyż co chwila kajś jeżdża po roztomańtych konkursach, beztoż dzisio tyż wom trocha chca o takim jednym połosprowiać.
Ale nojbardzi je żech dumny s tego, że prawdziwo tradycjo i śląski kust wygrały – a dokładnie wodzionka i karminadle na ciaperkapuście. Ło nich już nie jedyn pisoł i godoł – som przeca pieśniczki o wodzionce, zaś som mistrz Kutz piyknie zoobrazowoł, jako wartość mo na Ślońsku karminadel.
Wiycie na tym konkursie („Aleja Dobrego Smaku – danie tradycyjne”) były roztomańte dania – polędwiczki, kaczki i inksze dobroci, a wygrała prostota. Bo ta prostota, to je żywy relikt tego, jako my, Ślońzoki jedli i jymy. Przeca wodzionka do dziś dnia króluje na stołach, tyż już restauracyjnych, a karminadel?
U mie dycki boł i je we szczroda, nojlepszy z buraczkami i sztamfzimiokami.
A co je jeszcze piykne w karminadlu – to to, że nojlepszy szmakuje na zimno na chlebie.
Roztomili Ludkowie, kolejny roz momy udowodnione, że siyła tradycji je ogromno, betzoż ś niom nie walczcie.
Pyrsk!
Najnowsze komentarze