Dzień Kobiet – relikt przeszłości, czy święto przyszłości?

W Polsce Dzień Kobiet zaczęto obchodzić po II wojnie światowej. Dziś panie z sentymentem wspominają te czasy. Były uroczyste akademie, odznaczenia przodownic pracy, jak również czyny społeczne z tej okazji. Były goździki, później tulipany, panie dostawały rajstopy, a nawet płyn do mycia naczyń, pod warunkiem, że przyniosły naczynie, do którego można go było wlać. We wspomnieniach pań z tych czasów przewijają się również wątki, jak to mąż w tym dniu wracał wieczorem do domu ze złamanym kwiatkiem i niewinnym uśmiechem na twarzy. Takie to wtedy były realia.

Po 1989 r. obchody Dnia Kobiet odbywały się w podobny sposób, aż do 1993 r., kiedy to zlikwidowano centralne obchody Dnia Kobiet. Stały się bardziej kameralne, świętowane w wąskich gronach. Trzeba przyznać, że ta forma obchodów ma spore grono zwolenników. Dziś kobietom wręczane są róże, zapraszane są na kolacje do restauracji. Obchody tego święta są w naszym kraju bardziej uznawane od świąt napływowych, np. Walentynek.

Życząc paniom wszelkiej pomyślności, posłużę się aforyzmem: „Największym szczęściem człowieka jest przebywanie wśród tych, których się kocha i tych, przez których się jest kochanym.”

Wiele spraw dotyczących kobiet pozostało jeszcze do załatwienia, dlatego chciałbym stwierdzić, że dzień 8 marca, to na pewno Dzień Kobiet, ale czy to jest już święto?

Janusz Loch