Dzieci są naszymi nauczycielami

Pierwsza uczennica z głębszą wieloraką niepełnosprawnością rozpoczęła naukę w naszej szkole w roku szkolnym 1984/85 w formie nauczania w domu. Znalazłam ją poprzez Związek Niewidomych. Dziewczynka była niewidoma, niesprawna intelektualnie i ruchowo w stopniu znacznym. Rokowania brzmiały – zanik wszystkich funkcji aż do zejścia. Tak się też stało. Po dwóch latach od rozpoczęcia z nią pracy dziewczynka zmarła. Wspominam to pierwsze nauczanie dziecka tak nisko funkcjonującego, gdyż do tej pracy studia z zakresu oligofrenopedagogiki mnie nie przygotowały. Moja praca polegała nie na terapii, ale raczej na aktywnym towarzyszeniu dziecku, którego dni pobytu z nami były już policzone.

Pierwsze spotkanie z drugą moją uczennicą miało miejsce w kościele NMP obok raciborskiego Rynku. Matka z dziewczynką w wózku większym niż niemowlęcy wyjeżdżała z kościoła. Nie był to wtedy powszedni widok. Byłam w zasadzie profesjonalistą, przynajmniej dyplom na to wskazywał. Dziecko uczyniło jednak na mnie ogromne wrażenie. Muszę, a może właśnie chcę ponosić konsekwencję dokonanego w klasie maturalnej wyboru. Z dzieckiem napotkanym w kościele rozpoczęłam pracę dwa lata później. I ta właśnie dziewczynka była najważniejszym moim nauczycielem w zakresie rozwoju zawodowego i osobistego. Dzięki niej rozpoczęłam dokształcanie na kursach i warsztatach u wybitnych praktyków pedagogiki specjalnej.

Obecnie dzieci z głębszą niepełnosprawnością uczą się w zespołach 6-8 osobowych. W klasach młodszych nauczycielowi pomaga opiekunka. Celem edukacji jest wszechstronny rozwój każdego ucznia na miarę jego możliwości, przygotowanie do codziennego i społecznego życia. W oparciu o „Podstawę programową” nauczyciel wychowawca opracowuje dla każdego ucznia Indywidualny Program Edukacyjny. Cele i zadania zgodne są z możliwościami i potrzebami ucznia. Niesprawność ruchowa nie jest przeszkodą w pobieraniu nauki w szkole. Większość pomieszczeń znajduje się na parterze, do innych można pojechać windą.

Oprócz zadań realizowanych w ZET uczniowie biorą udział w zajęciach rewalidacyjnych. Są to zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, muzykoterapia, choreoterapia, artterapia, logopedia, gimnastyka korekcyjna. Dzieci uczestniczą w zawodach sportowych w szkole, w mieście, olimpiadach specjalnych. Biorą udział w dużych imprezach kulturalnych nie tylko w charakterze widza, ale współtworzą kulturę w szkole, mieście, regionie i kraju.

Jadwiga Dębina, nauczyciel Zespołu Edukacyjno - Terapeutycznego w ZSS w Raciborzu