Szczypiorniak rodem z Kuźni

Już pod koniec 1901 r. powstało tutaj z inicjatywy miejscowego lekarza dr. Kapusty stowarzyszenie sportowe TV Hoffnung. Uprawiano gimnastykę, lekkoatletykę, pływanie i baseball. W latach 20. XX wieku zaczęto uprawiać piłkę ręczną 11-osobową i fastball, które z biegiem lat stały się dyscyplinami wiodącymi. W tej ostatniej Kuźnia była czołowym zespołem Górnego Śląska i została mistrzem w latach 1927 i 1930-33. Również w piłce ręcznej kuźnianie zaliczali się do najlepszych drużyn górnośląskich i w 1936 r. ubiegali się nawet o awans do ligi śląskiej.

Z mniejszym powodzeniem działały kluby piłkarskie FC Kickers i DJK Corvei.

Klub Sportowy Metalowców „Rafo”, założony
w 1947 r., posiadał początkowo sekcję piłki nożnej, ręcznej, siatkówki i tenisa stołowego. Od początku najbardziej żywotna była ta pierwsza. Szczypiornistami opiekował się Oswald Gajek. W 1957 r. dzięki Fabryce Obrabiarek Rafamet Kuźnia otrzymała piękny stadion.
W 1949 r. klub zmienił nazwę na KS Stal, a od 1950 r. na Rafamet. Lata 50. były okresem największych sukcesów Rafametu w piłce ręcznej 11-osobowej – dwukrotnie zdobył tytuł mistrza kraju i 6-krotnie wicemistrzostwo oraz mistrzostwo Polski juniorów. Zanik popularności „jedenastki” w latach 60. i likwidacja I ligi w 1963 r. kończy pewien okres w historii klubu. W 7-osobowej „ręcznej” w 1968 r. Rafamet pięknym zrywem zdobył awans do I ligi, ale utrzymanie się w ekstraklasie przerosło możliwości zawodników.

W latach 70. swoją działalność ożywiła sekcja piłki nożnej (awans do klasy okręgowej), a reaktywowana drużyna kobiet piłki ręcznej do III ligi. Tenisiści stołowi i szachiści walczyli o mistrzostwo województwa. W 1981 r. z inicjatywy i środków F.O. Rafamet powstała przy szkole na osiedlu hala sportowa z boiskiem do piłki ręcznej – obiekt, o którym marzyli szczypiorniści w latach 50. i 60.

Obecnie kuźniański klub sportowy reprezentują jedynie futboliści (seniorzy, juniorzy i trampkarze) występują w rozgrywkach Podokręgu.

Mocna pozycja KS Rafamet w krajowej piłce ręcznej w latach 50. i 60. znalazła swoje odbicie w składach reprezentacji Polski. W 36 powojennych meczach międzynarodowych barw narodowych broniło aż 10 zawodników. Najwięcej, 16 razy, w barwach Polski wystąpił Engelbert Jezusek. Ponadto w reprezentacji kraju występowali też: Erhard Jacek, Jerzy Pchałek, Eryk Pchałek, R. Barton, J. Garbas, H. Górnik, S. Michalski, J. Urbańczyk, H. Zgraja.

W Mistrzostwach Świata uczestniczyli – E. Jezusek (1957 r. w NRD) i J. Garbas (1963 r. w Szwajcarii).

Na podstawie wspomnień Eryka Pchałka.

oprac. E.Ż.