Droga Iwonko!
Droga Iwonko! Racibórz, 21 kwietnia 2005
Witam Cię! Na początku chciałabym Ci podziękować za Twój list. Bardzo się cieszę, że Twoje życie jest tak ciekawe, i że rodzice kupili Ci małego szczeniaczka (na tym zdjęciu wyglądał jak mała kuleczka!).
A co u mnie? No cóż. Niedługo rocznica przyłączenia naszego kraju do Unii Europejskiej, więc w mojej szkole szykuje się małe szaleństwo. Dzień rocznicy będzie na pewno uroczyście obchodzony. Niestety, pewnie i moja klasa będzie bardzo zaangażowana w zorganizowanie tego dnia. Chociaż, może to i dobrze?
Ostatnio zauważyłam wiele pozytywnych zmian przyłączenia naszego kraju do UE. Dzięki Unii Europejskiej inaczej popatrzyłam na naukę języków obcych. Przywiązuję do nich teraz większą wagę, gdyż wiem, że są bardzo ważne w życiu. Wiesz, że zawsze się bałam wyjechać za granicę, bo nie umiałam się dogadać. Już się nie boję! Wiem, że sobie poradzę. Zauważyłam też, że Europejczycy inaczej patrzą na Polskę po jej wstąpieniu do Unii Europejskiej. Dostrzegają w nas piękny kraj, chętniej go odwiedzają (mają łatwiej, przecież zniesiono granice!). Mamy też dostęp do morza i gór, no i umiarkowany klimat, ani za zimno ani za gorąco! W sam raz! Moja rodzina z zagranicy twierdzi, że najlepsze jedzenie jest właśnie w Polsce. Nic dziwnego. Nasze kiełbaski są znane na całym świecie! Pani z angielskiego mówiła, że nawet w Stanach Zjednoczonych. Młodzi ludzie dzięki Unii Europejskiej mogą pojechać za granicę w celu poszukiwania pracy. Mam sąsiada, który długo nie mógł znaleźć pracy tutaj, w końcu pojechał za granicę. Cieszę się, że dzięki Unii Europejskiej znalazł pracę i uwierzył we własną przyszłość.
Ostatnio miało miejsce bardzo smutne wydarzenie. Chyba sama wiesz, o czym mówię. O śmierci najlepszego człowieka świata, naszego ukochanego Jana Pawła II. Każdy inaczej przeżywał tę tragedię. Cieszę się, że ludzie potrafili się pojednać. Na placu Św. Piotra w Rzymie spotkało się wielu ludzi z różnych zakątków świata, nie było między nimi granic, każdy był równy. Chciałabym, aby Unia Europejska funkcjonowała na takiej właśnie zasadzie, równości i jedności dla wszystkich. Chciałabym żyć w takim kraju. Nie wiem czy to jest możliwe. A Ty? Co Ty o tym myślisz?
Zapraszam Cię do mnie serdecznie, (przyjedź jak najszybciej!). Czekam na Twój list! Ucałuj rodziców. Szczególnie Twojego niesamowitego tatę! No i pieska!
Pozdrawiam.
Beata Lewera kl. IIg (na zdjęciu)
G3 Racibórz
opiekun: Monika Holek
A co u mnie? No cóż. Niedługo rocznica przyłączenia naszego kraju do Unii Europejskiej, więc w mojej szkole szykuje się małe szaleństwo. Dzień rocznicy będzie na pewno uroczyście obchodzony. Niestety, pewnie i moja klasa będzie bardzo zaangażowana w zorganizowanie tego dnia. Chociaż, może to i dobrze?
Ostatnio zauważyłam wiele pozytywnych zmian przyłączenia naszego kraju do UE. Dzięki Unii Europejskiej inaczej popatrzyłam na naukę języków obcych. Przywiązuję do nich teraz większą wagę, gdyż wiem, że są bardzo ważne w życiu. Wiesz, że zawsze się bałam wyjechać za granicę, bo nie umiałam się dogadać. Już się nie boję! Wiem, że sobie poradzę. Zauważyłam też, że Europejczycy inaczej patrzą na Polskę po jej wstąpieniu do Unii Europejskiej. Dostrzegają w nas piękny kraj, chętniej go odwiedzają (mają łatwiej, przecież zniesiono granice!). Mamy też dostęp do morza i gór, no i umiarkowany klimat, ani za zimno ani za gorąco! W sam raz! Moja rodzina z zagranicy twierdzi, że najlepsze jedzenie jest właśnie w Polsce. Nic dziwnego. Nasze kiełbaski są znane na całym świecie! Pani z angielskiego mówiła, że nawet w Stanach Zjednoczonych. Młodzi ludzie dzięki Unii Europejskiej mogą pojechać za granicę w celu poszukiwania pracy. Mam sąsiada, który długo nie mógł znaleźć pracy tutaj, w końcu pojechał za granicę. Cieszę się, że dzięki Unii Europejskiej znalazł pracę i uwierzył we własną przyszłość.
Ostatnio miało miejsce bardzo smutne wydarzenie. Chyba sama wiesz, o czym mówię. O śmierci najlepszego człowieka świata, naszego ukochanego Jana Pawła II. Każdy inaczej przeżywał tę tragedię. Cieszę się, że ludzie potrafili się pojednać. Na placu Św. Piotra w Rzymie spotkało się wielu ludzi z różnych zakątków świata, nie było między nimi granic, każdy był równy. Chciałabym, aby Unia Europejska funkcjonowała na takiej właśnie zasadzie, równości i jedności dla wszystkich. Chciałabym żyć w takim kraju. Nie wiem czy to jest możliwe. A Ty? Co Ty o tym myślisz?
Zapraszam Cię do mnie serdecznie, (przyjedź jak najszybciej!). Czekam na Twój list! Ucałuj rodziców. Szczególnie Twojego niesamowitego tatę! No i pieska!
Pozdrawiam.
Beata Lewera kl. IIg (na zdjęciu)
G3 Racibórz
opiekun: Monika Holek
- Numer: 19 (682)
- Data wydania: 10.05.05
Najnowsze komentarze