Od pieśniczki do łoblyczki

Wiycie, że bezmałaś, czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość łostanie. Tak rychtyk szło by pedzieć, o tych kierzi swoji przoci do wszyskigo co śloński, praktycznie wycyckali z mlykiym matki. A takich ludzi nie brakuje i jo tyż do nich noleża.

Ale chca wom yno połosprowiać o sprawach kiere sie dziejom na Ślońsku, a mono ło nich nie wiymy.

Łoto boł ech gościym na takij szumnej imprezie, kiero sie mianuje „Opolski Śpiywnik Rodzinny”. I boł ech w wielkim szoku, że prziszło 600 ludzi pośpiywać ślońskie pieśniczki. Od bajtla, aż do starzikow pod krykami, wszyjscy do kupy piyknie śpiywali pieśniczki o kierych nie śmiymy zapomnieć. Były: „Szła dziyweczka do laseczka”, „Poszła Karolinka”, „Zachodzi słoneczko”, „Wczoraj była niedzieliczka”, „Karliku, karliku”, czy „Te opolskie dziołchy”. Coś piyknego, aże człowiekowi szkuty na sztorc stowały.

Chca tyż pedzieć, że bajtle nauczone naszych śpiewek na pewno nigdy nie zaponom kim som i skąd som.

Moja znajomo, kiero miyszko we Ornontowicach, tyż nie zapomniała o tym skąd sie wywodzi i połączyła dwie pasje: szyci i miłość do Śląska.

Stworzyła coś, co niejednymu ani sie nie śni- Jakla Design. Postanowiyła szyć śląskie jakle w wersji nowoczesnej. I musza wom pedzieć, że wyszło cudownie. Jakle stylizowane ślońskimi elemyntami łoblyczek, ale takie, że mogom jechać prosto na wybieg modowy. Nowoczesno aranżacjo, tego co już było. Do mie mistrzostwo świata.

Ślońsk i wszysko co ślońskie jest piykne. I pamiyntejcie, że pod wiela som ludzie, co flyjgujom nasze dziedzictwo: godka, śpiywki, kust i moda, Ślońsk na pewno nie umrze. Pyrsk.

Kryka – laska

Kust – jedzenie

Godka – mowa

Przoć – kochać