Z ogorkami do krałzy

Momy lato w pełni, na dworze ciepło, dużo ludzi wywczasuje, ale w lipcu je też dycki kupa roboty. Ale o jakij robocie jo godom? A przeca o zaprawianiu.

Jedni godajom, że „yno gupki sie bawiom terozki w zaprawiani”. A jo powiym tak: na gupka wychodzi tyn, kiery potym bez cołki rok łazi z kajsterkom do sklepu po wszysko.

Jo rozumia, że nikierzi ni majom kaj tego trzimać, bo miyszkajom w ańclach. Ale dużo je też takich, co majom pywnice i szpajzki jak Berlin, a poł krałzy w doma ni ma.

Czamu ło tym pisza. A skuli tego, że chca wos namówić do starej śląskij szkoły- jak dbosz tak mosz. I nie wyobrażom se ni mieć bez zima kompotow, sokow, dżymow, a przede wszyskim  ogorkow w krałzie. Dycki robia kiszone, w occie i zymftgorki.

Czy ni ma to uciecha wyciongnyc se ogorki z krałzy, nakroć chleba- nojlepszy świyżego i pomazać dobrym fetym. Do mie to je pychota, a do tego jakby tak prziklechtali sie nienaspodziyni goście, to dycki je czym ugościć. No i jeszcze jedna bardzo ważno rzecz. Jak se nazaprawiom, to choć nie musza czytać we sklepie składu jedziynio. Bo jak robia dżym z wiśni- to mom tam wiśnie i cukier. Jak kisza ogorki, to mom tam ogorki, sol, woda, chrzan, liście porzyczki i czosnek. I już. A tak nigdy nie wiycie co jycie

Roztomili Ludkowie, jo wiym, że to ło czym pisza do nikierych je „dzisiejszom abstrakcjom”. Ale byda sie upiyroł przi tym, że w tradycji siyła. Świat idzie do przodku, ludzie przemijajom, ale zostowo pamiynć i tradycjo. Beztoż biercie tasze i idzcie do zegrodki, abo jedzcie na torg po ogorki.

Pyrsk

Zaprawiani – robienie weków

Kajsterka – siatka na zakupy

Ańcla – małe mieszkanie

Zymftgorki – ogórki musztardowe

Nienaspodziyni goście – niezapowiedziani goście