Z widłami do gnoja

Jak furgajom muchy, ptoszki coroz bardzi śpiywajom, a słonko grzeje po puklu wiymy, że momy wiosna. I tyż tak latoś momy. Dni coroz dłoksze, a noce krotsze. Trowa sie coroz bardzi zielyni, a nom przibywo wiosynnej energie.

Ale jak wiosna to tyż kupa roboty i trza kości po zimie rozruszać. Bo przeca na wiosna trza wszysko posioć, posadzić, żeby potym było piyknie.

A na tym bożym świecie same sie nie robi nic. Beztoż trza sie zebrać i chycić roboty.

Jo sie śmieja, że trza chycić widły i bodnyć nimi do gnoja. Przeca to je najlepszy nawoz, kierego nie zastąpiom żodne prochy. A dzisio natura je w cynie.

Kaj sie nie wejrzymy wszysko z pruszku. Toż potym jako momy być zdrowi i mocni? Z tego pruszku.- ni ma szans. Jo dycki godom, że siyła w naturze ( a Pon Boczek już tam wiy co robi).

A ku tymu jak sie przi tym przysłowiowym gnoju rozruszomy, to yno same pozytywy. Bo i na świyżym lufcie dotlyniymy sie, a ruch to zdrowi.

Bazmałaś jak sie człowiek ruszo to tyż wydzielajom sie endorfiny czyli hormony szczynścio.

A kiery nie chce być szczynśliwy? Przeca kożdy.

Drugo połowa marca to je dobry czas na roztomańte roboty we zygrodce, beztoż nic yno z widłami do gnoja.

No i pamiyntejcie - po niedzieli palmowej już nic nie siyjcie, bo słabo poschodzi. Pyrsk!

Furgajom – latajom

Pukiel – plecy, barki

Bodnyć – wkłuć

Pruszek – proszek