Parafia pisana przez wieki

Pierwszy drewniany kościółek poświęcony był Św. Wawrzyńcowi i Św. Marcinowi. Według dokumentów była to ozdobna budowla z dwoma dzwonnicami, otoczona gankiem. Wokół kościoła znajdował się cmentarz i kostnica.  Ze względu na zły stan budowli, w 1717 roku została ona zastąpiona nowym drewnianym kościółkiem, który istnieje do dnia dzisiejszego, jednak nie w Boguszowicach, a  w Ligockiej Kuźni. Kościół został tam przeniesiony w 1975 roku, a dwa lata później erygowano tam samodzielną parafię. W głównym ołtarzu znajdował się obraz Św. Wawrzyńca, natomiast w podziemiach chowano ważne lokalne osobistości. Dzisiaj w miejscu, gdzie stał stary kościół znajduje się park z pamiątkową tablicą. Sama parafia od początku była bardzo duża. W 1447 roku obejmowała obszar 44 km kw. z miejscowościami Boguszowice, Brodek, Folwarki, Gotartowice, Kłokocin, Ligota, Rogoźna, Rowień i Rój. Dopiero w 1925 roku biskup August Hlond pomniejszył parafię o kilka miejscowości. Kolejne uszczuplenie terytorialne nastąpiło po drugiej wojnie. Obecnie, po erygowaniu parafii w Boguszowicach-Osiedlu, Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa  obejmuje mieszkańców Boguszowic Starych, osiedla przy kopalni oraz Gotartowic.

Zasłużeni proboszczowie

Parafia do 1810 roku była pod opieką cystersów z Rud. Klasztor w Rudach uczestniczył w części dochodów z Boguszowic, które wynikały z pracy na posiadłości rolnej. To również opat z Rud mianował proboszczów, którzy mieli pełnić posługę duszpasterską w Boguszowicach. Najstarszym z nich był ks. Mikołaj, który prowadził parafię w XV w. Do ważnych postaci parafii należy również o. Feliks Sobeczko, który urząd proboszcza sprawował od 1774 do 1789 r., kiedy zmarł nagłą śmiercią. Za jego staraniem powstała droga krzyżowa, nowe organy, a zakrystia zyskała nowe alby, cynowe lichtarze oraz cztery ornaty. Ks. Sobeczko z pomocą parafian odnowił także dach kościoła, a w 1782 r. stworzył na Boże Narodzenie stajenkę. Jako samarytanin znany był o. Wilhelm Sedlaczek, ostatni cysters w Boguszowicach, który swój przydomek zawdzięczał leczeniu miejscowej ludności. Do 1942 r. proboszczem był ks. Karol Długaj, który zajął się budową nowego kościoła, bo stara świątynia nie mogła pomieścić już wszystkich wiernych.

Bogate życie parafialne

Nowy kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa poświęcono w 1935 roku. Ta neobarokowa świątynia spełniała już potrzeby miejscowej ludności. Do 2004 r. proboszczowie wykorzystywali stare probostwo, które zastąpił nowoczesny dom parafialny z pomieszczeniami do pracy duszpasterskiej. Stare probostwo również nadal ma zastosowanie. Znajduje się tam kuchnia, w której wydawane są posiłki dla najuboższych mieszkańców Boguszowic i innych rybnickich dzielnic. Sercem wspólnoty są grupy parafialne, które w większości powstały za sprawą ks. Stanisława Gańczorza. Wtedy powstał parafialny chór „Cor Jesu”, zaczęto wydawać parafialny miesięcznik oraz odbyły się pierwsze Farskie Festyny. Obecnie w parafii działają również wspólnoty ministrantów, ruchu Światło-Życie, Dzieci Maryi, grupa biblijna, Akcja Katolicka, Straż Honorowa NSPJ, Apostolat Maryjny, Świecka Rodzina Franciszkańska, grupa pielgrzym, scholka dziecięca, Ruch Szensztacki, a także Equipes Notre–Dame. Funkcję proboszcza sprawuje ks. Krzysztof Błotko, a pomagają mu wikariusze ks. Marek Siedlaczek i ks. Krzysztof Mikiciuk. Dzięki obecnemu proboszczowi w kościele powstały nowe witraże, a w 2008 roku wybudowano kaplicę pogrzebową.

Szymon Kamczyk