Cołko prowda o odpustach

Tak nikiedy ształnuja nad tym naszym cołkim żywotym, ale nojbardzi o czasie kiery drapko leci i o tym jako ludziska żyjom. A zmiynio sie durch cosik. Bo i inakszy sie oblykomy, inksze momy chałupy, ale przede wszyskim ludzie zaczynajom blank inakszy żyć.  Jakoś tak podle mie dziwnie. A nasz Ślońsk z cołkom swojom tradycyjnościom kajś sie traci.

Styknie sie podziwać na odpusty, kiere piyrwej były nojważniejszym dniym w roku, zaroz po świyntach. Wszysko musiało być wypucowane, a kożdy odpicowany.

Kołoczym woniało z kożdej chałupy, kiery obowiązkowo musioł być pieczony u piekorza (wtedy je rychtyk wypieczony). Do kożdego sjyżdżała cołko familijo, kiero obowiązkowo musiała iś na suma i ku budom. To boł prawdziwy hajmat.

A terozki, to już ani karasol nie przijyżdżo na odpust, szisbudow mało, yno fol roztomańtych graczkow, kiere przeca i tak idzie łacniejszy we hipermarkecie kupić.

Kochani Ludkowie czasu nie cofnymy, ale mogymy chocioz troszka nawrocić się na te wszyski piyjne tradycje odpustowe i fajrować wiela wlezie, tak jak to było 50-60 lot tymu.

Drapko – szybko

Odpicowany – ładnie ubrany

Woniało – pachniało

Graczka – zabawka