Przi kiszyniu roztomańcie bywo

Moja starka dycki nom godała, że jak kapusta w beczce, zimioki w grodzy, a kormik dwu-cyntowy w chlywku, toż zimy sie ni ma co boć. A zima bydzie ostro jak diosi, a wszysko skiż tego, że tak nieskoro, momy tak ciepło. Tak sie podle mi zapowiado.

Ale dzisio z robiyniym zapasow już to blank inakszy wyglondo. Ludziska godajom, że wszysko je we sklepie i bez roboty. Yno cza mieć, miech piyndzy, no i nie wiymy co jymy. A co swojski to swojski.

Kiszyni kapusty u mie, to je cołki ceremoniał. U moji ciotki tyż.

Dycki musi być dobrze wyparzono beczka, kamień do prziciskanio wydżyty. A tyn co depce musi dobrze wymoczyć nogi (żeby potym szwajami nie zajyżdżało).

U ciotki dycki depce ujec Erich, skiż tego, że ni ma ani za chruby, ani też za lekki. Bo pamiyntejcie kapusta idzie roz dwa przedeptać. I zamias dobrej kapusty, mocie czysty dżist.

Bydzie tymu już dobrych pora lot, jak ujec Erich, jak kożdy rok deptoł kapusta.

A mioł wtedy zrobione w korflaszy, wino z jabek, kiere nie do końca było wygierowane.

Ale przeca cza skosztować, czy aby ni ma za kwaśne abo za słodki. I ujec też tak wtedy degustował. Kozoł se do gorczka spuścić szlauchym porcjo degustacyjno- 1 liter.

Deptani mu szło jak pieron, yno przi czecij degustacji, jak boł przi wiyrchu, lekko nim zamiotło i z beczki praje wypod. Młode wino tak działo, niby nic, pijymy kompocik lekko zgierowany, ale jak kopnie toż yno roz.  Ni mocie pojyncio, jak potym z tyj beczki go wyciongali (chyba mieli ze 4 podejścia). Z ryczki, ze stołka, w końcu z drabinki do gardin.

Za to kapusta wyszła prima sort. No i miała winny szmak.

Powiym wom yno tela, że to som wspomnienia, kiere człowiek paniynto cołki życi i niech tak zostanie. Pyrsk!

Kormik dwu-cyntowy – świnia 100 kilowa

Wydżyty – wyszorowany

Korflasza – gąsior

Wygierowane – sfermentowane

Gorczek – garnuszek