Mojluft

Godajom, że moj to je nojpiykniejszy miesiąc w roku. I cosik w tym je. Bo przeca już je ciepło chocioż to rozmotajcie je z tom pogodom), wszysko piyknie kwitnie, a kaj yno człowiek zajrzy je zielono. A wiela je pieśniczkow o Moju.

Starzi Ludzie godajom, że dycki w Moju siodali na brzegach, miedzach i śpiewali aż do samej nocki. A do tego dychali tzw. Mojluftym.

Coś w tym je, bo woniaczka je wszyndzi – a to raps kwitnie, tu flider zawonio, stromki kwitnom, nie spomna o kaj jakim kwiotku. I jak te wszyski woni sie do kupy pofyrlajom, wtedy momy mojluft.

Powiym wom chocioż miyszkomy na tzw. Czornym Slońsku, je u nos coroz bardzi zielono. A i miejsca momy rychtyk piykne.

Przeca nie cza daleko szukać, jeździć, bo tukej na miejscu je wszysko. Lasy, jeziorka, rzyczki. Kiery nie boł w Studziynce w Jonkowicach, musi tam zajrzeć. A kiery nie zno legyndy  o Sanktuarium Bożego Ciała może se o ni poczytać. Nojlepszy sie tam wybrać piechty abo na kole. Idzie se siednyć, pożykać, a do tego we lesie cudownie śpiywajom ptoszki, a świyżym luftym sie idzie drek sztachnyć.

Na kole piyknie sie tyż dojedzie na Balaton we Wodzisławiu. W hyclawe dni idzie sie potoplać we wodzie, a i je tam plaża, kaj bajtle umiom se robić roztomańte babki z piosku. Balaton tyż je w lesie, bezto luft je blank inkszy.

Jo wom kochani Ludkowie doradza, biercie koła, pukeltasza na plecy i rajzujcie po tych naszych piyknych zakątkach, kaj idzie podychać mojluftym. Pyrsk!

Flider – bez

Raps – rzepak

Stromek – drzewo

Koło – rower

Luft – powietrze

Pukeltasza – plecak