Wymyślate ludziska

Boł żech łoto na gościnie i jak żech siedzioł przi stole, toch se tak pomyśloł jak ludziska som terozki wymyślate. Do wszyskigo inszo glaska, inszy talyrzik, wszysko musi być wartko prziniysione, na już. A do tego nie dej Boże jakby tak kelnerka sie sztyc nie uśmiychała, to pedzom, że je zabuczało.

A tak po prowdzie nie cza sie fest cofać do zadku, żeby sie pospominać jako my fajrowali 25, 30 lot tymu. A dyć stołki nie były wyścielane, a kożdy boł rod, że siedzi. Literatka po szampanie musiała styknyć do wieczora i jeszcze cza było se jom wachować, żeby kiery nie zaiwanioł. Jednom łyżyczkom sie fyrlało kawa, jadło torta, szpajza i inksze tortynsztiki. Dzisio nie do pomyślynio, a przeca i tak to idzie do jednego żołądka. Kożdy boł rod jak prziniośli cosik na stoł, a tera woszty sie już nie godzom, kartofelzalat je oklepany. I co tym ludziom dać zjeś?

Nie powiym, nie idzie zaglondać do zadku, bo inakszy żyli by my jeszcze w lepiankach. Ale czy ludzie nikiedy nie przesadzojom? Przeca chyba idzie o co innego.

Jako to boło, że wtedy ludzie tak sie bawiyli? A dzisio? Musi być super orkiestra, wodzirej, a jeszcze majom ciynżko ludzi zabawić. Bo przeca baby majom nowe klajdy, chopy ancugi i przi tańczyniu idzie sie spocić.

Musza wom pedzieć, że jako społeczeństwo trocha my sie zmanierowali. Bezto apeluja, żeby smolić to wszysko i fajrować wiela wlezie, bo przeca śmiych to zdrowi. Pyrsk!

Gościna – impreza okolicznościowa

Glaska – szklanka

Wachować – pilnować

Tortynsztyki – ciasta tortowe

Kartofezalat – sałatka ziemniaczana

Klajd – sukienka