UTW: Późne debiuty

Na całość składa się kilka części, a każda z nich ma swój identyfikujący ją tytuł: „Jesteś z nami, poezjo…”, „Poradzymy tyż po ślonsku”, „Dramat w srebrną maskę przybrany” oraz „Akcent dydaktyczny”.  Autorami wszystkich utworów są oczywiście studenci rybnickiego UTW.

Tańczący ogród

Na corocznym balu, w zamkowym ogrodzie
spotkały się kwiaty przy porannym chłodzie.
Zebrały się wszystkie – z ogrodów, łąk, lasów
aby się zabawić od czasu do czasu.
Tworząc piękne pary, oczekują tańca
wnet ptasia orkiestra poprosi do walca.

Pierwiosnek z konwalią staje w pierwszej parze
szepce jej do ucha – weź mą miłość w darze.
Za nim piękny bratek prosi koniczynę
żeby poświęciła mu chociażby chwilę.
Niezapominajkę prosi w tany groszek
nie zapomnij o mnie – groszku, ja Cię proszę.

Najpiękniejszą damą była lilia biała,
ją poprosił mieczyk, ona przy nim drżała.
Lwie paszcze samotne, co stały pod płotem
złączyły się razem i tańczyły splotem.
Nawet piękna paproć ze swoją powagą
kłania się w takt walca i czuwa z uwagą.

Na corocznym balu w zamkowym ogrodzie
są też lilie wodne, o cudnej urodzie,
że smukłe, urodne – zatańczą w balecie,
do nich dwa łabędzie, dołączą w duecie.
Kwiatów wciąż przybywa, tworząc nowe pary
gdyby tak nie było, ogród byłby stary.

Autorka wiersza, Elżbieta Kostorz, pasję życiową znajduje nie tylko w poezji, ale również w malarstwie, hafcie artystycznym i technice decoupage. Mówi o sobie, że „w jesieni żywota, także poprzez UTW zaczęła rozwijać talenty, którymi obdarzył ją Bóg”. Jej wielkim marzeniem jest wydanie w przyszłości własnego tomiku poezji, w  którym czytelnik mógłby poszukać samego siebie.