Cud Opatrzności Bożej stanu wojennego

NIEWIADOM. Niewiadomska parafia powstawała w trudnych warunkach. To były czasy stanu wojennego, kartek i octu na sklepowych półkach. Brakowało materiałów budowlanych, a władze nie były przychylne dla księdza chcącego wybudować kościół. Udało się jednak pokonać przeciwności, a w centralnym punkcie miejscowości wzniesiono piękną świątynię, która służy dzisiaj 2850 wiernym.

Kościół „Pod Chmurką”

Na początku Niewiadom według administracji kościelnej należał do parafii w Radoszowach. Część mieszkańców chodziła do radoszowickiego kościoła, a część do kościoła w Niedobczycach. Do pokonania mieli spore odległości, które szczególnie uciążliwe były dla osób starszych. Ówczesny proboszcz z Radoszów ks. Sylwester Antosz pochylił się nad potrzebami niewiadomian i wysłał do nich ks. Władysława Kolorza. Ten jesienią 1976 roku zaczął odprawiać msze w przedsionku prywatnego domu Anny Maćkowiak. Gdy górnicze osiedle rozrosło się i wiernych zaczęło przybywać odprawianie mszy przeniesiono na podwórko przed stodołę. Te pionierskie czasy trwale zapisały się w pamięci mieszkańców. – Najgorzej było zimą, ale woleliśmy marznąć na miejscu niż maszerować w mrozie 40 minut do sąsiednich miejscowości – mówi Eugenia Osadnik. I tak „Kościół pod chmurką” dał zalążek przyszłej parafii.

Trudne początki

Początek staraniom o samodzielną parafię dała pierwsza procesja Bożego Ciała na osiedlu w 1977 r., w której uczestniczyły tłumy wiernych. Wtedy narodził się pomysł, że nowa parafia będzie nosiła dwa wezwania – Bożego Ciała i św. Barbary. Rok później, 25 maja mieszkańcy Niewiadomia obchodzili swój pierwszy, nieformalny odpust. Nabożeństwa nadal odprawiano pod gołym niebem. Władze Rybnika uczestnictwo w mszach uznały za nielegalne zgromadzenia, a prezydent miasta zażądał ich likwidacji. W 1979 r. ks. bp Herbert Bednorz utworzył w Niewiadomiu Stację Duszpasterską, jej rektorem został ks. Władysław Kolorz, a w miejscowości odbyła się pierwsza uroczystość komunijna i pierwsza Oaza Modlitwy. Teraz przyszedł czas na własny kościół. Pierwszy postulat, w sierpniu 1980 r. wysunęli górnicy, gdy pod wnioskiem o budowę świątyni podpisało się 1,6 tys. osób. Na zezwolenie czekano jednak dwa lata. W tej sprawie górnicy wraz z proboszczem wiele razy pukali do władz lokalnych i wojewódzkich. 14 sierpnia 1982 r. otrzymano zezwolenie na budowę cmentarza i cmentarnej kaplicy, a 7 listopada erygowano w Niewiadomiu parafię. Rok później wreszcie przyszła długo oczekiwana zgoda na budowę kościoła.

Wiara czyni cuda

Budowa niewiadomskiego kościoła to wielka zasługa pierwszego proboszcza ks. Władysława Kolorza. O uzyskaniu pozwolenia na budowę w czasach stanu wojennego ks. Kolorz mówi jako o cudzie Opatrzności Bożej. – Pamiętamy jak 9 września 1979 roku podczas pierwszej pielgrzymki z Niewiadomia do Pszowa proboszcz Kolorz na klęczkach modlił się i prosił o to zezwolenie – wspomina Eugenia Osadnik. 10 października 1982 r. w Rzymie Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę kościoła. Pierwszą łopatę pod nową świątynię wbito w kwietniu 1983 roku. Zapał ks. Kolorza udzielił się mieszkańcom, którzy z wielkim sercem i zaangażowaniem przystąpili do budowy, sami wykonując większość prac. Po szychcie na kopalni ulicami lub blokami przychodzili na dyżury. – W momencie betonowania na placu budowy pracowało 300 osób – wspomina Janina Gatnar. Dzisiaj ludzi łączy z świątynią silny związek, bo czują w niej cząstkę siebie. W 1985 roku na placu kościelnym stanęła dzwonnica. Wiszą w niej trzy dzwony: Zygmunt, Barbara i Dobry Pasterz. Kościół poświęcono 12 kwietnia 1987 roku.

Parafia to ludzie

Życie parafii to nie tylko budowa. To także praca duszpasterska i katechetyczna. Parafia miała trzech proboszczów. Jak mówią mieszkańcy każdy z nich to inna osobowość. Pierwszy, ks. Władysław Kolorz wybudował kościół z kamienia a potem latami budował kościół z dusz, skupiając wokół siebie parafian i ludzi z innych parafii. Ks. Andrzej Gawełczyk zjednywał sobie parafian dobrocią. Obecny proboszcz ks. Grzegorz Wiśniewski wiele zrobił i wciąż robi, słuchając podpowiedzi i rad parafian. – Przyjęliśmy proboszcza z otwartymi rękami. Nie było manifestacji i zamykania probostwa na kłódkę – śmieje się Eugenia Osadnik. Ludzie są bardzo przywiązani do kościoła i z nim zżyci. Ich zasługa to piękne otoczenie świątyni, cmentarza, kaplicy. Proboszcz Wiśniewski przyznaje, że trzy lata temu szedł do Niewiadomia z pewną obawą. – Ja wciąż się tutaj uczę. Dzięki wiernym, którzy pomagają mi, doradzają i podpowiadają. Parafianie z wielkim zapałem tworzyli parafię, budowali kościół. Chciałbym, by ten zapał trwał nadal, teraz w budowie żywego kościoła – mówi proboszcz Wiśniewski. Przy kościele działa wiele grup parafialnych, m.in.: ministranci, Dzieci Maryi, Legion Maryi, Ruch Światło–Życie, Eucharystyczny Ruch Młodych, chór, rada parafialna, zespół charytatywny. Parafia ma też własną gazetkę „Dla Boga otwarte drzwi” redagowaną przez proboszcza, Janinę Gatnar, Marię Smołka, i Czesława Kubika.

Małgorzata Sarapkiewicz

Parafia pw. Bożego Ciała i św. Barbary w Niewiadomiu – metryczka

• Adres, kancelaria: ul. Ks. Skargi 46, 44–273 Rybnik – Niewiadom, kontakt: tel. 519 546 316, e–mail: niewiadom.bc@archidiecezja.katowice.pl, strona internetowa: www.bcialo.niewiadom.katowice.opoka.org.pl
• Proboszcz: ks. Grzegorz Wiśniewski
• Kancelaria czynna od poniedziałku do piątku po mszy św.
• Liczba parafian: 2850
• Odpust parafialny: uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, 4 grudnia – św. Barbary
• Wieczna adoracja: 29 listopada
• Msze św.:  w tygodniu – poniedziałek, środa godz. 7.00, wtorek, czwartek, piątek i sobota godz.17.00, niedziela godz. 8.00, godz. 10.00, godz.17.00
• Ulice: Barwna, Bolesława Śmiałego (część), Bukowa, Maczka, Morcinka, Mościckiego, Narutowicza (część), Przyjemna, Ks. Skargi, Sportowa (część), Szymanowskiego, Wiosenna.
• Inne miejscowości: Radlin (część), Rydułtowy (część)
• Cmentarz: parafialny
• Dekanat: Niedobczyce