Z kart historii KS ROW Rybnik

W najbliższych numerach Tygodnika Rybnickiego postaramy się odtworzyć historię klubu, który nadal jest w sercu wielu rybniczan. Tym razem prześledzimy…

 

 

Klub Sportowy  KS ROW Rybnik, według stanu na dzień 31.12.1972 roku, liczył 1559 członków co stanowiło wzrost o 313 osób w stosunku do roku poprzedniego. Zawodników zarejestrowanych w Związkach Sportowych było 1.226 w tym kobiet 202 a młodzieży do lat 19–tu 832.

 

W klubie za wyniki sportowe odpowiedzialnych było 47 trenerów i instruktorów zatrudnionych w KS ROW. Dodatkowo ośmiu szkoleniowców pracowało społecznie. Sekcje zrzeszone w klubie zorganizowały przeszło 200 imprez. Obejrzało je łącznie 125 tys. widzów. 
Rok 1972 okazał się ostatnim, w którym złoto drużynowych mistrzostw Polski wywalczyli żużlowcy. Piłkarze ponownie wywalczyli awans do I ligi. Wtedy najwyższej klasy rozgrywkowej. Dobrze rozwijała się sekcja dżudo. Indywidualnie błysnęli: Jan Legierski, który został wicemistrzem Europy, Antoni Pietruszek – mistrz Polski w podnoszeniu ciężarów oraz Arkadiusz Konsek, mistrz kraju juniorów we florecie.

 

Coraz okazalej wyglądała również infrastruktura klubu. Ciężarowcy ćwiczyli w nowej siłownia a lekkoatleci doczekali się w końcu na obiekt z prawdziwego zdarzenia.

 

Nie próżnowali również działacze. Aż 117 działało w klubie społecznie. Zarząd odbył 20 posiedzeń. Do najważniejszych problemów z jakimi musiał się uporać można zaliczyć: sprawy ideowe (działalność wychowawcza, koło MZS), doszkalanie kadry trenerskiej, współpracę na linii szkoły – klub, zagadnienia inwestycyjno-remontowe, usprawnienie opieki medycznej czy też sprawy finansowe klubu.

 

 

Dżudo – opiekunem sekcji był nadal Franciszek Babilas, kierownikiem Henryk Tomaszewski. W klubie pracowało dwóch instruktorów: Ryszard Rejdych oraz Henryk Krakowczyk. Sekcja liczyła 154 członków. Dżudocy w 1972 jako drużyna byli klasyfikowani na 10. miejscu w Polsce i drugim na Śląsku. W kadrze narodowej znajdowało się aż siedmiu zawodników: Jan Operacz, Jan Kowalewski, Piotr Kawka, Franciszek Paris, Zbigniew Wawoczny, Marian Kolarczyk, Henryk Zorychta. Na mistrzostwach Polski rybniczanie wywalczyli pięć indywidualnych medali. Na mistrzostwach Śląska aż 17. Dżudocy KS ROW reprezentowali Polskę w meczach z NRF, Anglią, Holandią. Juniorzy uczestniczyli w mistrzostwach Europy, które odbyły się w Leningradzie. Sekcja gościła zawodników z zaprzyjaźnionego klubu – Banika Ostrawy. Wzięli oni udział w zawodach z okazji „Święta Pracy” oraz „Dnia Górnika”. Jedynym mankamentem była baza, która ograniczała się do jednej sali. Częściowym rozwiązaniem było zaadaptowanie balkonu sali w SP nr 1. Doceniając wyniki dżudoków sekcja od 1 stycznia 1973 roku była przewodnią w KS ROW.

Gimnastyka – sekcja liczyła 67 członków. Kierownikiem był Stefan Kozielski, zawodników trenowali m.in. Bronisław Hamerla i Ryszard Kucjas. Obaj byli trenerami II klasy. Pomagało im trzech instruktorów: Stefan Kozielski, Urszula Pietruszek, Zygmunt Ulman. Drużynowo w klasie młodzieżowej, chłopcy z klasy sportowej przy SP nr 1 zajęli drugie miejsce na Śląsku, dziewczyny były 6.

 
Koszykówka męska – opiekunem sekcji został Maksymilian Tarabura, który zastąpił Rudolfa Zolicha. Nowym kierownikiem, poprzednio Tadeusz Jończyk, został Antoni Adamczyk. Sekcja liczyła 68 członków. Kadrę trenerską stanowił Andrzej Zygmunt. Drużyna zajęła 3. miejsce w rozgrywkach II ligi. W ekipie grali: Borowiak, Fros, Kaczmarek, Kominek, Mikulski, Paul, Sadowski, Skorupa, Tkocz, Twardowski, Winiarski, Zamecki.

 

W dowód uznania dla pracy z młodzieżą, Śląski Okręgowy Związek zdecydował o utworzeniu w Rybniku z dniem 1.01.1973 roku ośrodka przygotowań do 4. Spartakiady Młodzieży.

Lekka atletyka – sekcją opiekował się Jerzy Heince. Kierownikiem był Wacław Wypiór. Kadrą trenerską dowodził trener klasy specjalnej – Adam Bezeg. W sekcji trenowało 93 zawodników i zawodniczek. W sezonie 1971 lekkoatleci byli drugą drużyną na Śląsku. W mistrzostwach Śląska wywalczyli dwanaście medali. W kadrze Polski było trzech zawodników: Ryszard Pawelec (skok wzwyż), Brygida Węglorz oraz Danuta Kuchna. Lekkoatleci doczekali się nowego stadionu, na którym rozegrano m.in. mistrzostwa Polski szkół górniczych. Z sekcji odeszło trzech trenerów. W pracy z młodzieżą pomagali starsi zawodnicy. Władze klubu liczyły, że wraz z bazą wyniki lekkoatletów również będą wykazywały progres.

Narciarstwo – opiekun Józef Głąb, kierownik Stanisław Hałas. W kadrze trenerskiej było 4 instruktorów i po trzech trenerów I i II klasy. M.in. Leopold Tajner. W kadrze narodowej znajdowali się: M. Legierska, S. i M. Kawulok, J. Legierski, J. Rabin i obecny szef PZN Apoloniusz Tajner. W 1972 roku sekcja była 11. w Polsce i drugą na Śląsku. Liczyła 278 członków. J. Legierski wywalczył tytuł mistrza Polski juniorów w dwuboju klasycznym.  Złoto MP juniorów wywalczyli również Apoloniusz Tajner oraz sztafeta biegaczy 3 x 8 km. Legierski miał szansę, aby pojechać na Igrzyska Olimpijskie. Niestety, przeszkodziła mu w tym kontuzja. Słabsze wyniki sportowe sekcji były też związane z krótkim sezonem co zaś było efektem „ciepłej” zimy i braku śniegu.

Piłka nożna – opiekunem sekcji był Tadeusz Oczko. Kierownikiem – Marian Spandel. Zespół trenował pod okiem Teodora Wieczorka. W sekcji trenowało 134 zawodników. W kadrze Polski znajdowali się: A. Frydecki, obecnie drugi trener Energetyka ROW, E. Lorenc oraz S. Sobczyński. Skład KS ROW, który wywalczył awans do I ligi: Błachut, Fojcik, Frydecki, Gach, Golla, Kędzior, Śmietana, Wieczorek, Zdebel, Kąsek, Lerch, Lorenc, Pawlik, Pelczar, Skóra, Szyguła, Sobczyński, Sowa.

 

W wiosennych rozgrywkach II ligi drużyna z Rybnika rozegrała 15 meczów z czego 8 wygrała, 4 zremisowała i 3 przegrała. Stosunek bramek: 16:9. To dało pierwsze miejsce w lidze i awans do najwyższej klasy rozgrywkowej. Podczas rundy jesiennej podopieczni Wieczorka 4 razy wygrali, zanotowali tyle samo porażek i 5 remisów. To pozwalało zajmować 7. miejsce w lidze.

Podnoszenie ciężarów – opiekun sekcji Alfred Budziński, kierownik Stefan Kalwar. Kadra trenerska trzech instruktorów: Rudolf Kozłowski, Bolesław Palichleb, Antoni Pietruszek. Sekcja liczyła 58 zawodników. W kadrze narodowej znajdował się: Antoni Pietruszek. Drużyna w składzie: Drozdowski, Głaz, Kozłowski, Kraus, Piwowarczyk, Palichleb, Pietruszek, Rutkowski, Stronk, Lampart wywalczyła mistrzostwo II ligi. Dodatkowo Pietruszek zdobył złoto MP a Kozłowski brąz. Przy Górniczym Ośrodku Sportowym oddano do użytku nową siłownię.

Siatkówka – kierownikiem i trenerem sekcji był Henryk Orczyk. Według działaczy sekcja nie rozwijała się tak, jak tego oczekiwano. W podsumowaniu rocznym można przeczytać: „mimo, że sekcja posiada idealne warunki treningowe drużyna nie poczyniła postępu”. W sezonie 71/72 drużyna grając w klasie A zajęła 6. miejsce na 12. zespołów. W połowie sezonu 72/73 plasowała się na pozycji 10.

Szachy – kierownik sekcji Władysław Regeta, instruktor – Jan Heliosz. W sekcji było 31 członków. W ocenie działaczy KS ROW sekcja wegetowała. Zawodnicy nie poprawiali swoich wyników, a przyczyn tego doszukiwano się w braku dyscypliny. Zarząd postanowił pomóc kierownictwu sekcji czego efekty miały być widoczne bardzo szybko.

Szermierka – opiekun Mieczysław Taranczewski, kierownik Józef Kiszka, trener Tadeusz Konsek. Instruktorzy: Janusz Taranczewski i Jerzy Wilczek. Kadra narodowa: Arkadiusz Konsek. W kraju sekcja była klasyfikowana na miejscu 16. (rok wcześniej na 7.)., na Śląsku pozycja się nie zmieniała nadal było to miejsce trzecie. W sekcji trenowało 136 zawodników. Kierownictwo sekcji otrzymało sporo pochwał za pracę organizacyjną. Głównie za stworzenie trzech szkółek przy szkołach podstawowych i zorganizowanie półkolonii.

Tenis stołowy – opiekun Kazimierz Przegędza, kierownik Edmund Korzuch, instruktor: Stefan Zaik. Liczba członków: 28. Kadra narodowa: Henryk Śpiewok. Drużyna w I lidze wywalczyła 4. miejsce. Druga drużyna była trzecia w lidze okręgowej. Na MP drużyn kobiecych KS ROW wywalczył brąz. Indywidualnie zawodnicy odnieśli sukces tylko podczas mistrzostw Śląska, podczas których wywalczyli 5 złotych medali, jeden srebrny i jeden brąz.

Żeglarstwo – opiekun sekcji Czesław Buchta. Kierownikiem i instruktorem był Piotr Baluch. Sekcja opierała swoją działalność głównie na szkoleniu  młodych adeptów żeglarstwa. W tym celu zorganizowano nabór uczniów szkół podstawowych. Podczas wakacji zorganizowano dwa obozy dla młodzieży.

Żużel – rok 1972 to ostatni, w którym żużlowcy stali na najwyższym stopniu podium. Był to też rok gdy z zespołu odszedł Antoni Woryna, legenda rybnickiego żużla. U kresu kariery byli również Maj i Stanisław Tkocz. Mieli ich zastąpić młodzi: Pyszny, czy Wilim Andrzej Tkocz, który wygrał zawody o Srebrny Kask. W 1972 roku kibice po raz pierwszy zaśpiewali: dwunastokrotni mistrzowie. Niestety, śpiewają tak do dziś.

 

 

Zarząd klubu przyjął rok 1973 jako jubileuszowy. Przygotowywano się do obchodów 50-lecia. Nie wszyscy zgadzali się z takim postawieniem sprawy. Pierwszy klub w Rybniku powstał bowiem w 1920 roku. Działacze tak tłumaczyli całe zamieszanie. „Sprawa jest trochę nietypowa. Jak wszyscy pamiętają, obecnie istniejący klub powstał w 1964 roku w wyniku połączenia dwóch klubów: RKS Górnik Rybnik oraz KS Górnik Chwałowice. RKS jest kontynuatorem tradycji sportowych powstałego w 1920 roku KS „20” Rybnik, zaś Górnik Chwałowice kontynuował tradycje związanego w 1923 roku KS „Pierwszy” Chwałowice. W celu połączenia tradycji protoplastów naszego klubu przyjęto rok 1973 za rok jubileuszowy”

 

I o nim właśnie już za tydzień w kolejnym odcinku historii KS ROW Rybnik.

Marek Pietras