Jak Ślonzocy się trefiyli na Gzelu

Piyrwyj, jak jo był jeszcze bajtlym, to na wsiach przi kożdyj chneda chałupie była lauba. Była to przibudowka, przeważnie drzewiano, przed dźwiyrzami, kerymi sie do chałupy lazło.

W takij laubie po bokach były ławki i na nich sie przesiadowało cołki lato. W laubie sie zolyciyło, piwko piło, w szkata grało. Niyroz tyż starziki nom bojki łosprowiali w laubie winym obrosnytyj i somsiod przichodziył na cyji zagrać i poberać.

Poznali się w laubie

Tak tyż pora lot tymu z poroma zapolyńcami założyli my w internecie forum, kaj sie po naszymu pisze, doł żech pomysł żeby sie to nazywało „Lauba Ślonsko”, bo przeca tyż na tym forum beromy tak, jak downij nasze starziki w laubach, tela że czynsto znomy sie yno wirtualnie. Przeca w naszyj Laubie Ślonskij jest przeszło sztyrdziestu ludzi porozciepowanych po cołkim świecie. Od samego poczontku znomy sie tyż osobiscie, chocioż niy ze wszystkimi, dziynki naszym trefom i spotkaniom internautow ślonskich.

Emilki, czyli... e-maile

Niydowno, bo 2 czyrwca, mieli my taki spotkanie „laubiorzy” na Gzelu w konciku rekreacyjnym naszych fojermanow rybnickich. Spichnył nas tam nasz kamrat laubowy, kery jest fojermanym, no i tyż mo taki pseudonim „Fojerman”. Kożdy ślonski internauta, kery pisze emilki (e-maile) do Lauby Ślonskij, mo jakiś swój pseudonim i jak trefi gibko pedzieć nazwisko, to trza sie dłużyj zastanowić, za to po tym pseudonimie wszyjscy sie znomy.

Na tym trefie, o kerym tu pisza, było nas kole dwudziestu, bo chocioż laubiorzy było yno siedmiu, to jednak dycko spotykomy sie cołkimi rodzinami. Przijechoł „Anton” z Gorek Wielkich, „Szczyglik” z Cottbus, „Dani” z Czyżowic, „Peritus” „Kornelka”, „Fojerman” i „Utopek” z Rybnika.

Łowili papyndeklowe rybki

Trocha nom dyszcz przeszkodziył, bo niy szło rozegrać pora konkursow, kere dycko wymyślomy przi takich trefach. Udało sie yno zrobić zawody wyndkarski i locie wody ze szlaucha z poru metrow do postawionyj flaszki po wodzie mineralnyj przez trichter. Te rybki były papyndeklowe z małym oczkiym z drotu przi pysku i chytali my je na czas wyndkom z patyka i sznorki z hoczykiym z drotu. Miały jeszcze być zawody w strzylaniu ze szlojdra do balonikow i jeżdżynie felgom z koła – tak jak za bajtli sie jeździyło – miyndzy ustawionymi patykami, ale pogoda nom to popsuła.

Było jednak wesoło, jak dycko i wuszty, krupnioki pieczone na takim fojermańskim ruszcie fest nom smakowały.

Jak kto sie chce wiyncyj dowiedzieć i poczytać napisane po naszymu rostoliczne opowiostki, bojki i wierszyki naszych interkamratow ślonskich, zaproszom na strona www.lauba-slonsko.pl

Bogdan Dzierżawa