Skuli karbidu bez palców

U nas we Łukowie to była tako berkapela, jak na nia wszyjscy godali. To było piyńć muzykantów, a tak piyknie grali na trombkach, że sie ich nie mierzło suchać. Jo jeszcze do dzisio ich miana pamiyntom: dwa bracio Trąty, Herok, Kolorz i Kubica. We sylwestra po 18.00 we wieczór żegnali Stary Rok. Grali po chałupach roztomańte pieśniczki, kolyndy i marsze, a jak im tam jaki czeski ciepli to i wiyncyj zagrali. A jak pizło dwanoście w nocy to zaś runda na nowo robiyli, bo wygrowali Nowymu Roku. I tak grali aż do szóstej rano. Potym, jak sie już zaczły te muzyki sylwestrowe, to przestali łazić bo abo sami po muzykach grali abo ojcowie na muzykach siedzieli i zakozali swoji dzieci muzykantom budzić.

Muzyki to nejwiyncyj fojermony organizowali a i rechtory ze szkoły. Nikierzy to sie piyknie na nie przeblykali.

KAJ JE MOJA FURTKA?

My zaś taki łebonie po wsi lotali i ludziom na złość robiyli, abo na uciecha. Furtki zamiyniali, wyciongali i smyczyli pora metrów dali. Pantofle kryli. Jak rano stowali, to pora godzin swoji rzeczy szukali. Abo my wopnym okna obciepowali, jak nom kiery podpod.

U nas do dzisio taki gupoty sie ludzi trzimiom, to fest trza dować pozór coby furtki nie wyciogli. Nojlepszy na kieta zawrzyć.

We Nowy Rok, jak my łebki postowali, to piyrsze noleżało iść ojcu i matce powinszować, potym do starzików i do ujców. Godało sie: „Winszuja Wom szczynścio, zdrowio, Błogosławieństwa świętego, od Pana Boga miłego, na tyn Nowy Rok. Ale nie yno na tyn Nowy Rok, ale po wszyski czasy. Póki żyć bydziecie".

To by dziepiyro było kiejby sie komuś zapomniało powinszować. A szło yno do Trzech Króli. Za winszowanie dostało sie nieroz jaki bombon, a roz za czas 5 groszy. Normalnie słyszało sie: „Póm Bóczek ci zapłać moji dziecko". Chodziyło też kupa cudzych powinszować.

TO SE POSZCZYLALI

Musza tyż spomnieć, że we Stary Rok taki starsze karlusy szczylali karbidym.Do flaszki patynówki naczaskali karbidu, wodą zaloli, zatkali i wyciepli. Larma było kupa. Nikierzy zamiast flaszek biksy dowali. Były skuli tego i nieszczyńścia, a jednymu synkowi i palce urwało.

Mój tatulek tyż mioł uciecha szczylać. Robiył na grubie, był za hajera, to se z gruby przinios pora patronów. Potym szoł do naszego lasa pnie szczylać. We lato bulył brzozy coby na pieczyni chleba było. Pnie zostały. Coby ich nie wykopować kopoł pod nimi dół wsadzowoł monecyjo, zasuł glinom, cyndra zapolył i huśtnył. We sylwestra abo we Barborka nie podpadło, że grubskom monecyjom szczylo, bo kupa ludzi szczylało.

Tóż zaś na tyn Nowy Rok, kiery do nos prziszoł, winszuja wom wszyskigo nojlepszego. Bydzcie zdrowi, a reszta sie sama przikulo.

Karlik