Dziękowanie…
Naukowcy informują nas, że dziękowanie, wdzięczność sprawiają, że podnosimy swoje poczucie szczęścia. Dodatkowo przyciągamy dobre zdarzenia, pozytywnych ludzi. Podobne przyciąga podobne. Narzekając więc na braki, szukając pustego, nie przyciągniemy pełni. Osoby wierzące mogą kierować się słowami: „ Nie lękajcie się”. Żyjcie dniem dzisiejszym! No więc, nie lękaj się, bo na ile zaufasz, na tyle otrzymasz! Życie przeszłością jest jakoby życiem w trumnie. Tego już po prostu nie ma… i nie wróci! Życie przyszłością wprowadza lęk i zabiera poczucie bezpieczeństwa. Bo co będzie , jak?...Tylko świadoma nauka odczuwania, działania, myślenia i bycia tu i teraz przynosi ukojenie. W Biblii znajdziemy słowa: Dosyć ma dzień swojej biedy(Mt 6,34) Uczę się codziennie na nowo dziękować Bogu, za każdy szczegół mego życia, za wszystko, co się wydarzyło, ponieważ wierzę głęboko, że to ON sam pisze scenariusz mego życia literami MIŁOŚCI. Nie wracam już do mojej przeszłości. Prawdziwym wyzwaniem jest przejście trudności, upadków, burzy z poczuciem, że jesteśmy bezpieczni. Jesteśmy w JEGO SERCU…sercu samego Boga! Dziękując Bogu i ludziom to dobry nawyk, którego warto się uczyć każdego dnia na nowo, bo tylko wtedy możemy być pewni, że nawet w chwilach trudnych, życie się poukłada i dobre siły powrócą do nas. Naprawdę tak jest, sama tego doświadczam. Dziękowanie… to wspaniały styl życia! Tacy ludzie ponoć dłużej żyją…
Wdzięczność w Afryce
Jeżeli dziękujesz, otrzymujesz… mówią starsi w naszej afrykańskiej wiosce . Ponoć to jedna z wielkich mądrości życiowej tutejszych ludzi i sekret sukcesu w życiu. Trzeba dziękować za wszystko, co się dzieje w twoim świecie , nawet za to, co ci przynosi cierpienie. Wdzięczność to cecha ludzi Boga… ludzi natury, ludzi, którzy widzą życie, tam gdzie ono już zanika.
Nasz ogrodnik to biedny człowiek, ale jego drzewa są najpiękniejsze i największe w całej wiosce. Zapytano go kiedyś o sekret jego drzew, bo ziemia w tym roku była dosyć sucha, mało deszczu, i brak dodatkowych nawozów w sklepach. Starsi z wioski zawołali ogrodnika, by pomógł innym odsłonić tajemnice swego ogrodu, by nie nastał głód. Jest trochę nieśmiały i małomówny, dlatego nie wiedział jak zacząć. Wstał wyprostowany i powiedział: „ Nie rozmawiam sporo z ludźmi, bo często nie rozumieją właśnie tych najprostszych reguł. Szukają czegoś mądrzejszego w rożnych książkach i miejscach dalekich… Ja dziennie rano siadam na środku mego ogrodu i rozmawiam, najpierw z Bogiem… dawcą mego życia, a potem z moimi drzewami, roślinami, i psem, który jest zawsze obok mnie… dziękuje im za to, że są dla mnie życiem… potem dotykam je, sprawdzam, czy czegoś nie potrzebują, pytam jak im jest, i czekam w milczeniu na odpowiedz, dlatego wole nie mówić zbyt wiele, by móc zrozumieć… Niepotrzebne słowa zamykają drogę do zrozumienia… Wieczorem siadam na progu mego domu, patrzę na nie… i dziękuje za to, ze znowu były moim życiem, w tym dniu i tego wieczoru, a potem uśmiecham się do nich, w ten sposób wyrażając moją wdzięczność…”
Jeśli dziękujesz, otrzymujesz… mówią starsi, bo wtedy widzisz dary, tam gdzie inni niepotrzebne chwasty w pięknym ogrodzie i widzisz Boga obecnego w Twoim domu z przyjaznym psem. Piękno Afryki to rozlegle sawanny, lasy, i zwierzęta podziwiane przez cały świat. Może dlatego, bo niektórzy ogrodnicy nie zapomnieli, że trzeba się uśmiechać i dziękować.
Kiedy słyszymy podziękowania, zawsze robi nam się raźniej i czujemy się spełnieni i docenieni. Wszechświat również kocha podziękowania – odczuwając wdzięczność, otwieramy nasze serca i łączymy się z anielskimi pomocnikami. Zdecydowanie łatwiej jest narzekać na wszystko, co nie jest zgodne z naszymi oczekiwaniami lub sprawia nam problemy. Istnieje wiele metod wyrażania wdzięczności i wcale nie są one czasochłonne ani nie wymagają dużego wysiłku – możesz zacząć już dziś.
Siostra Dolores z klasztoru Annuntiata
Najnowsze komentarze