Radosnego Abrahama!

Zwyczaj zapoczątkował w latach 70. mieszkaniec wsi Wojciech Lasak. Z wielką ceremonią chodziło się do ludzi znanych, zaangażowanych w działalność społeczną. Zwyczaj przetrwał do dziś. Jest wyrazem wdzięczności, że coś dla społeczeństwa ta osoba robi. O północy, gdy rozpoczyna się rocznica urodzin solenizanta, idziemy pod jego dom. Ja gram na trąbce, Paweł Strachota na akordeonie, na bębnie zaś Norbert Obruśnik. Podwórze w szybkim tempie zostaje przystrojone przez gości, którzy przychodzą z prezentami od różnych organizacji. Śpiewamy wspólnie „Sto lat”. Chodzi z nami też siedem małżeństw z Tworkowa, które układają dla każdego specjalną piosenkę na znaną melodię, podkreślającą jego zasługi. Ubierają się w stroje odpowiednie dla zajęcia czy pracy jubilata. Na przykład, kiedy 50. obchodził pszczelarz, przebrali się za pszczółki. Solenizant zaprasza następnie wszystkich do domu, gdzie odbywa się przyjęcie. Nie ma znaczenia czy urodziny wypadają w dzień powszedni, czy wolny. Nie ma odstępstw od reguły - zawsze składamy życzenia o północy - mówi Brunon Stuchły, sołtys.

 

Od jakichś dwóch, trzech lat uroczystość zyskała na atrakcyjności. Sołtys wpadł bowiem na pomysł, żeby uszyć specjalny strój. Od tej pory solenizanci wdziewają go na chwilę, kiedy tańczą otoczeni kółeczkiem gości. Grane są w tym czasie specjalne utwory na „abrahama”.

 

Zwyczaj ten tak spodobał się mieszkańcom innych miejscowości, że zapraszali już profesjonalną ekipę „Abrahamową” do siebie. Byliśmy na przykład w Raciborzu na Ocicach. Rodzina solenizanta nas zamówiła. On natomiast nic o tym nie wiedział. Spał, kiedy przyszliśmy. Był kompletnie zaskoczony. Ale cieszył się. Aż się popłakał ze wzruszenia - uśmiecha się sołtys Bolesławia.

 

E.H.