To już trzydzieści lat...
Minęło już dokładnie trzydzieści lat, od czasu, kiedy bojanowskiej szkole nadano imię Adama Mickiewicza. Z okazji tego jubileuszu, w piątek, 19 grudnia, odbyły się uroczyste obchody rocznicowe.
Dzień otworzyła uroczysta msza św. w kościele p.w. Chrystusa Króla, którą odprawił ks. Ernest Mateja. Jubileuszowe spotkanie zostało zorganizowane w budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego. Tam też zaproszono wszystkich tych, którzy w jakikolwiek sposób związani byli ze szkołą. Podczas części oficjalnej gości powitała dyrektor Urszula Buczek. Ciekawy program artystyczny przygotowała młodzież tej placówki, która zaangażowała się w przedstawienie jasełek oraz w wykonanie inscenizacji historycznych. Zespół Teatralny „Scena” pod okiem Małgorzaty Szatanek zaprezentował spektakl pt. „Mieszko książę Nowogródka” Adama Mickiewicza, natomiast swoim muzycznym talentem pochwalił się Mateusz Zacharzowski, wielokrotnie nagradzany solista ze szkolnej grupy wokalnej „Kolorowe Nutki”.
W przerwie zainteresowani mieli okazję zobaczyć sale lekcyjne oraz przygotowaną specjalnie na tę okazję wystawę poświęconą historii szkoły. Ekspozycję zaprojektowała Urszula Buczek wraz z emerytowanymi nauczycielkami - Edytą Gawellek i Dorotą Klossek. Można było pooglądać „Zarządzenia władz oświatowych” od 1909 do 1934 r. oraz szkolno-gminną kronikę z lat 1871-1944. Nie zabrakło też przedwojennych książek i archiwalnych fotografii. Perełką było świadectwo szkolne jednego z absolwentów z 1940 r. Wyeksponowano również prace plastyczne laureatów szkolnego konkursu „Moja szkoła dawniej, dziś i w przyszłości”. Najlepszymi okazali się: Kamil Bisiorek, Adam Hince, Magda Rzepka, Izabela Kic, Marysia Reisky, Patryk Karpisz i Damian Mruczek.
Po południu w Domu Kultury odbył się poczęstunek wigilijny dla absolwentów, dzieci i ich rodziców. Tam też każde dziecko otrzymało dwie paczki od św. Mikołaja. Imprezę uświetnił koncert zespołu muzycznego z Nysy.
W przygotowanie obchodów zaangażowały się nie tylko dzieci Zespołu Szkolno-Przedszkolnego, ale także wszyscy rodzice, którzy zadbali o słodki poczęstunek. Należy wspomnieć również o nauczycielkach Joannie Fiołce i Violetcie Piątkiewicz, które wiele pracy włożyły w przygotowanie występu.
O dacie powstania katolickiej szkoły w Bojanowie nie wiadomo nic dokładnego. W bojanowskiej kronice wspomina się o fakcie, iż w 1790 r. szkoła mieściła się w małym drewnianym budynku krytym słomą. Posiadała dwa pomieszczenia. Jedno było przeznaczone na mieszkanie dla nauczyciela, a drugie było salą lekcyjną. Ks. Augustyn Weltzel podaje w swej kronice z 1896 r., że dawniej dzieci z Bojanowa uczęszczały do szkoły parafialnej w Bieńkowicach.
Dokładnie od 1765 r. nauczanie odbywało się już we własnej szkole w Bojanowie, w której pierwszym nauczycielem był Carl Krzewki. Wówczas budynek szkolny był bardzo mały. Władze nakazały jego rozbudowę. W 1821 r. do parterowego budynku dobudowano piętrową część. Już siedem lat później nauczyciel Lorenz Moczigemba uczył w powiększonej klasie umiejscowionej na parterze. W 1829 r. przystąpiono do budowy nowej szkoły ze względu na stale rosnącą liczbę uczniów. W 1843 r. było ich już 115. Współczesny opiekun szkoły a zarazem właściciel Bojanowa - prof. dr Kuh pokrył większą część kosztów rozbudowy. Kiedy w 1872 r. kolejnym nauczycielem został Ignatz Planetorz, patronem i opiekunem placówki był kolejny właściciel wsi - książę von Lichnowski.
Po dziesięcioletnim okresie pertraktacji, w 1886 r., przystąpiono do budowy nowej szkoły na zachodnim krańcu wsi - przy drodze do Krzanowic. Dokładnie 14 października 1887 r., po uroczystej mszy św., poświęcono nowy budynek, a następnego dnia rozpoczęto nauczanie w nowych salach lekcyjnych. Rok później dotychczasowa szkoła jednoklasowa została przemianowana na dwuklasową ze 124 uczniami. W 1910 r. uczniów było już 182.
Pod koniec lat 20. XX wieku rozpoczęto budowę szkoły przy ul. Raciborskiej. Placówka otrzymała nazwę Landrat Dr Schmidt-Schule. W 1935 r. w budynku przy ul. Krzanowickiej zorganizowano również przedszkole. Cztery lata później powołano do życia Knaberufsschule, czyli szkołę zawodową dla chłopców oraz Madchenberufsschule - szkołę zawodową dla dziewcząt.
W czasie II wojny światowej szkoła borykała się z wieloma trudnościami. Następowały częste zmiany nauczycieli ze względu na powołanie ich do wojska. Do 1945 r. nauczycielami o długim stażu byli: Lorenz Moczigemba (43 lata), Ignatz Planetorz (47 lat), Max Knedla (21 lat), Bruno Steier (24 lata) i Karl Hlubek (10 lat).
Po przejściu frontu budynek szkolny przy ul. Raciborskiej został mocno zniszczony. Nie nadawał się do użytku. W czasie działań wojennych trzy pociski artyleryjskie zniszczyły dach i częściowo mury. W 1946 r. staraniem miejscowego sołtysa Edwarda Zacharzowskiego, dach został pokryty słomą, a rok później przystąpiono do kapitalnego remontu. Pierwsze lekcje w powojennych czasach odbyły się we wrześniu 1947 r, kiedy to kierownikiem placówki został Józef Jurczek. Nowy zarządca podjął wiele starań, by postawić szkołę „na nogi” oraz zorganizował kurs repolonizacyjny. W ramach „walki z analfabetyzmem” prowadził też liczne kursy uzupełniające wykształcenie. Pod rządami Jurczeka szkoła była głównym ośrodkiem życia kulturalnego wsi. Pedagog założył chór, organizował wycieczki, przedstawienia teatralne i wiele innych imprez, angażujących całą społeczność wiejską. Jurczek opuścił szkołę w 1956 r. Wtedy to jego stanowisko przejął niejaki Cygnarowski, który nie był lubiany ani przez dzieci, ani przez ich rodziców. Po trzech latach pracy został zwolniony i opuścił wieś. Jego następca Kazimierz Kołeczko przeprowadzał remonty i modernizacje w obu budynkach szkolnych oraz organizował imprezy, z których dochód przeznaczał na pomoce naukowe, a szczególnie na sprzęt sportowy.
Dokładnie 1 grudnia 1973 r. nadano szkole imię Adama Mickiewicza. Mieszkańcy Bojanowa ufundowali sztandar, a władze gminne zakupiły marmurową tablicę pamiątkową. W 1978 r. szkoła podstawowa w Bojanowie przeszła pod nadzór Gminnego Dyrektora Szkół w Krzanowicach i stała się Punktem Filialnym Zbiorczej Szkoły Gminnej w Krzanowicach. Cztery lata temu połączono szkołę z przedszkolem tworząc Zespół Szkolno-Przedszkolny. Dyrektorem została Urszula Buczek. Obecnie do placówki uczęszcza 24 uczniów i 13 przedszkolaków. Dzieci aktywnie uczestniczą w życiu wsi. Zapraszają rodziców, dziadków na różne okazje i jubileusze, organizują dożynki, wyjeżdżają na przedstawienia, wycieczki, biorą udział w konkursach, festiwalach, organizują kiermasze. Są widoczni w wielu miejscach - dodaje dyrektorka.
E.Wa
W przerwie zainteresowani mieli okazję zobaczyć sale lekcyjne oraz przygotowaną specjalnie na tę okazję wystawę poświęconą historii szkoły. Ekspozycję zaprojektowała Urszula Buczek wraz z emerytowanymi nauczycielkami - Edytą Gawellek i Dorotą Klossek. Można było pooglądać „Zarządzenia władz oświatowych” od 1909 do 1934 r. oraz szkolno-gminną kronikę z lat 1871-1944. Nie zabrakło też przedwojennych książek i archiwalnych fotografii. Perełką było świadectwo szkolne jednego z absolwentów z 1940 r. Wyeksponowano również prace plastyczne laureatów szkolnego konkursu „Moja szkoła dawniej, dziś i w przyszłości”. Najlepszymi okazali się: Kamil Bisiorek, Adam Hince, Magda Rzepka, Izabela Kic, Marysia Reisky, Patryk Karpisz i Damian Mruczek.
Po południu w Domu Kultury odbył się poczęstunek wigilijny dla absolwentów, dzieci i ich rodziców. Tam też każde dziecko otrzymało dwie paczki od św. Mikołaja. Imprezę uświetnił koncert zespołu muzycznego z Nysy.
W przygotowanie obchodów zaangażowały się nie tylko dzieci Zespołu Szkolno-Przedszkolnego, ale także wszyscy rodzice, którzy zadbali o słodki poczęstunek. Należy wspomnieć również o nauczycielkach Joannie Fiołce i Violetcie Piątkiewicz, które wiele pracy włożyły w przygotowanie występu.
O dacie powstania katolickiej szkoły w Bojanowie nie wiadomo nic dokładnego. W bojanowskiej kronice wspomina się o fakcie, iż w 1790 r. szkoła mieściła się w małym drewnianym budynku krytym słomą. Posiadała dwa pomieszczenia. Jedno było przeznaczone na mieszkanie dla nauczyciela, a drugie było salą lekcyjną. Ks. Augustyn Weltzel podaje w swej kronice z 1896 r., że dawniej dzieci z Bojanowa uczęszczały do szkoły parafialnej w Bieńkowicach.
Dokładnie od 1765 r. nauczanie odbywało się już we własnej szkole w Bojanowie, w której pierwszym nauczycielem był Carl Krzewki. Wówczas budynek szkolny był bardzo mały. Władze nakazały jego rozbudowę. W 1821 r. do parterowego budynku dobudowano piętrową część. Już siedem lat później nauczyciel Lorenz Moczigemba uczył w powiększonej klasie umiejscowionej na parterze. W 1829 r. przystąpiono do budowy nowej szkoły ze względu na stale rosnącą liczbę uczniów. W 1843 r. było ich już 115. Współczesny opiekun szkoły a zarazem właściciel Bojanowa - prof. dr Kuh pokrył większą część kosztów rozbudowy. Kiedy w 1872 r. kolejnym nauczycielem został Ignatz Planetorz, patronem i opiekunem placówki był kolejny właściciel wsi - książę von Lichnowski.
Po dziesięcioletnim okresie pertraktacji, w 1886 r., przystąpiono do budowy nowej szkoły na zachodnim krańcu wsi - przy drodze do Krzanowic. Dokładnie 14 października 1887 r., po uroczystej mszy św., poświęcono nowy budynek, a następnego dnia rozpoczęto nauczanie w nowych salach lekcyjnych. Rok później dotychczasowa szkoła jednoklasowa została przemianowana na dwuklasową ze 124 uczniami. W 1910 r. uczniów było już 182.
Pod koniec lat 20. XX wieku rozpoczęto budowę szkoły przy ul. Raciborskiej. Placówka otrzymała nazwę Landrat Dr Schmidt-Schule. W 1935 r. w budynku przy ul. Krzanowickiej zorganizowano również przedszkole. Cztery lata później powołano do życia Knaberufsschule, czyli szkołę zawodową dla chłopców oraz Madchenberufsschule - szkołę zawodową dla dziewcząt.
W czasie II wojny światowej szkoła borykała się z wieloma trudnościami. Następowały częste zmiany nauczycieli ze względu na powołanie ich do wojska. Do 1945 r. nauczycielami o długim stażu byli: Lorenz Moczigemba (43 lata), Ignatz Planetorz (47 lat), Max Knedla (21 lat), Bruno Steier (24 lata) i Karl Hlubek (10 lat).
Po przejściu frontu budynek szkolny przy ul. Raciborskiej został mocno zniszczony. Nie nadawał się do użytku. W czasie działań wojennych trzy pociski artyleryjskie zniszczyły dach i częściowo mury. W 1946 r. staraniem miejscowego sołtysa Edwarda Zacharzowskiego, dach został pokryty słomą, a rok później przystąpiono do kapitalnego remontu. Pierwsze lekcje w powojennych czasach odbyły się we wrześniu 1947 r, kiedy to kierownikiem placówki został Józef Jurczek. Nowy zarządca podjął wiele starań, by postawić szkołę „na nogi” oraz zorganizował kurs repolonizacyjny. W ramach „walki z analfabetyzmem” prowadził też liczne kursy uzupełniające wykształcenie. Pod rządami Jurczeka szkoła była głównym ośrodkiem życia kulturalnego wsi. Pedagog założył chór, organizował wycieczki, przedstawienia teatralne i wiele innych imprez, angażujących całą społeczność wiejską. Jurczek opuścił szkołę w 1956 r. Wtedy to jego stanowisko przejął niejaki Cygnarowski, który nie był lubiany ani przez dzieci, ani przez ich rodziców. Po trzech latach pracy został zwolniony i opuścił wieś. Jego następca Kazimierz Kołeczko przeprowadzał remonty i modernizacje w obu budynkach szkolnych oraz organizował imprezy, z których dochód przeznaczał na pomoce naukowe, a szczególnie na sprzęt sportowy.
Dokładnie 1 grudnia 1973 r. nadano szkole imię Adama Mickiewicza. Mieszkańcy Bojanowa ufundowali sztandar, a władze gminne zakupiły marmurową tablicę pamiątkową. W 1978 r. szkoła podstawowa w Bojanowie przeszła pod nadzór Gminnego Dyrektora Szkół w Krzanowicach i stała się Punktem Filialnym Zbiorczej Szkoły Gminnej w Krzanowicach. Cztery lata temu połączono szkołę z przedszkolem tworząc Zespół Szkolno-Przedszkolny. Dyrektorem została Urszula Buczek. Obecnie do placówki uczęszcza 24 uczniów i 13 przedszkolaków. Dzieci aktywnie uczestniczą w życiu wsi. Zapraszają rodziców, dziadków na różne okazje i jubileusze, organizują dożynki, wyjeżdżają na przedstawienia, wycieczki, biorą udział w konkursach, festiwalach, organizują kiermasze. Są widoczni w wielu miejscach - dodaje dyrektorka.
E.Wa
- Numer: 2 (612)
- Data wydania: 06.01.04
Najnowsze komentarze