Integracja bez barier
W Przedszkolu nr 24 działa grupa integracyjna. Dotychczasowe doświadczenia wskazują, że wychowywanie dzieci niepełnosprawnych w środowisku ich zdrowych rówieśników ma sens.
Trendy światowe w zakresie nie-pełnosprawności są ukierunkowane na integrację niepełnosprawnych z pełnosprawnymi, przełamywanie barier nie tylko architektonicznych, stereotypów i uprzedzeń, kształtowanie właściwych postaw społecznych oraz poprawę jakości ich życia - mówią psycholog Halina Rycerz-Kuliga oraz logopeda Bogumiła Poźniak-Monasterska pracujące w
Przedszkolu nr 24 na Ostrogu. Prawdopodobnie już od września otwarty zostanie tu drugi oddział integracyjny. Od kilku lat działa tu także grupa specjalna.
W oddziale integracyjnym przebywa obecnie pięcioro dzieci niepełnosprawnych i piętnastu ich pełnosprawnych rówieśników. Przebiegiem i stałą stymulacją psychospołecznego rozwoju kieruje specjalistyczna kadra z zakresu oligofrenopedagogiki, psychologii, logopedii i terapii zajęciowej.
Celem oddziaływań dydaktycznych, wychowawczych i terapeutycznych jest dobro dziecka i jego rozwój oraz integracja ze społecznością osób zdrowych. Oddział integracyjny zapewnia włączenie dzieci niepełnosprawnych intelektualnie do grupy dzieci zdrowych na zasadzie równych praw i obowiązków. Wspólne wychowanie, kształcenie, zabawa daje korzyści zarówno dzieciom niepełnosprawnym, jak i zdrowym. Uczy je bowiem tolerancji i otwartości na potrzeby innych, rozwija wrażliwość społeczną, umiejętność współdziałania i udzielania pomocy. Dzieci niepełnosprawne w kontakcie ze zdrowymi rówieśnikami mają szansę pełniejszego rozwoju, akceptacji i dowartościowania, przeżycia sukcesu i doświadczenia więzi grupowej - dodają H. Rycerz-Kuliga i B. Poźniak-Monasterska.
Zajęcia są w grupie starannie dobrane do rodzaju zaburzeń, potrzeb i możliwości dzieci, Terapia dzieci prowadzona jest zarówno w formie indywidualnej i grupowej. Jest to niezwykle ważne, bo pozwala odpowiednio oddziaływać na każde dziecko z osobna. Czasami jest to odzwierciedlanie zachowań poprzez powtarzanie jego czynności jak w przypadku dzieci autystycznych, czasem dostosowanie do ich możliwości ruchu i muzyki - wyjaśnia H. Rycerz-Kuliga. W grupie dziecko uczy się być członkiem większej społeczności, ale i prezentowania własnej indywidualności i odrębności.
Pracując nad zdolnością komunikowania się dzieci posługujemy się psychostymulacyjną metodą kształ-towania mowy i myślenia opracowaną przez wrocławskich naukowców W. Młynarskiej i T. Smereki. Postulat naturalności i spontanicznej aktywności dzieci, z którymi pracujemy stawia nam szczególne wymagania. Musimy czynnie uczestniczyć w zajęciach i zabawach, by stosowane bodźce były atrakcyjne. Nie jesteśmy biernymi obserwatorami ale partnerami dzieci - dodaje B. Poźniak-Monasterska.
Zabawa w grupie integracyjnej to nie bieganina, lecz starannie zaplanowane zajęcia, w których występują elementy stale powtarzające się, pozwalające dziecku przewidywać, co będzie dalej, dające poczucie ładu i porządku. Natura dzieci niepełnosprawnych kształtuje u nich potrzebę poczucia bezpieczeństwa. Chcą znać plan zajęć i kolejność postępowania.
W pracy terapeutycznej wykorzystywane są także inne metody, m.in. masaż twarzy i śluzówki jamy ustnej i języka polegający na biernej stymulacji mięśni dającej możliwość odbierania wrażeń czuciowo-ruchowych, a w dalszej kolejności wykonania ruchu ukierunkowanego na myślenie. Ciekawostką jest metoda kinezjologii edukacyjnej P. Dennisona, która poprzez różne bierne lub czynne ruchy dziecka wspomaga jego myślenie i przyswajanie wiedzy. Prowadzone są ćwiczenia logorytmiczne wspomagane ruchem i muzyką oraz indywidualne ćwiczenia logopedyczne. Wszystkie inne mają wyrabiać poczucie bezpieczeństwa i pewność siebie, świadomość własnego ciała, aktywność i spontaniczność, umiejętność nawiązywania kontaktów.
Dziecko może tylko wtedy rozumieć i określić stosunki przestrzenne, gdy ma wewnętrzny obraz własnego ciała. Może wtedy określić również położenie przedmiotów względem siebie. Zajęcia terapeutyczne zawsze kończą się wyciszeniem i relaksacją opartą o muzykę, która łagodzi lęk, pozwala przezwyciężyć nieśmiałość i wyrazić emocje - przekonują w P 24.
Dużą wagę przywiązuje się do współpracy z rodzicami i rodziną dziecka. Umożliwia im się konsultację z psychologiem i logopedą. Mogą brać udział w zajęciach terapeutycznych, tak by mogli wykorzystywać doświadczenia w warunkach domowych.
Warunkiem zapisania dziecka do oddziału integracyjnego jest odpowiednie orzeczenie Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej wydawane na wniosek rodziców. Szczegółowe informacje pod numerem telefonu 415 32 75.
Opr. Mat
Przedszkolu nr 24 na Ostrogu. Prawdopodobnie już od września otwarty zostanie tu drugi oddział integracyjny. Od kilku lat działa tu także grupa specjalna.
W oddziale integracyjnym przebywa obecnie pięcioro dzieci niepełnosprawnych i piętnastu ich pełnosprawnych rówieśników. Przebiegiem i stałą stymulacją psychospołecznego rozwoju kieruje specjalistyczna kadra z zakresu oligofrenopedagogiki, psychologii, logopedii i terapii zajęciowej.
Celem oddziaływań dydaktycznych, wychowawczych i terapeutycznych jest dobro dziecka i jego rozwój oraz integracja ze społecznością osób zdrowych. Oddział integracyjny zapewnia włączenie dzieci niepełnosprawnych intelektualnie do grupy dzieci zdrowych na zasadzie równych praw i obowiązków. Wspólne wychowanie, kształcenie, zabawa daje korzyści zarówno dzieciom niepełnosprawnym, jak i zdrowym. Uczy je bowiem tolerancji i otwartości na potrzeby innych, rozwija wrażliwość społeczną, umiejętność współdziałania i udzielania pomocy. Dzieci niepełnosprawne w kontakcie ze zdrowymi rówieśnikami mają szansę pełniejszego rozwoju, akceptacji i dowartościowania, przeżycia sukcesu i doświadczenia więzi grupowej - dodają H. Rycerz-Kuliga i B. Poźniak-Monasterska.
Zajęcia są w grupie starannie dobrane do rodzaju zaburzeń, potrzeb i możliwości dzieci, Terapia dzieci prowadzona jest zarówno w formie indywidualnej i grupowej. Jest to niezwykle ważne, bo pozwala odpowiednio oddziaływać na każde dziecko z osobna. Czasami jest to odzwierciedlanie zachowań poprzez powtarzanie jego czynności jak w przypadku dzieci autystycznych, czasem dostosowanie do ich możliwości ruchu i muzyki - wyjaśnia H. Rycerz-Kuliga. W grupie dziecko uczy się być członkiem większej społeczności, ale i prezentowania własnej indywidualności i odrębności.
Pracując nad zdolnością komunikowania się dzieci posługujemy się psychostymulacyjną metodą kształ-towania mowy i myślenia opracowaną przez wrocławskich naukowców W. Młynarskiej i T. Smereki. Postulat naturalności i spontanicznej aktywności dzieci, z którymi pracujemy stawia nam szczególne wymagania. Musimy czynnie uczestniczyć w zajęciach i zabawach, by stosowane bodźce były atrakcyjne. Nie jesteśmy biernymi obserwatorami ale partnerami dzieci - dodaje B. Poźniak-Monasterska.
Zabawa w grupie integracyjnej to nie bieganina, lecz starannie zaplanowane zajęcia, w których występują elementy stale powtarzające się, pozwalające dziecku przewidywać, co będzie dalej, dające poczucie ładu i porządku. Natura dzieci niepełnosprawnych kształtuje u nich potrzebę poczucia bezpieczeństwa. Chcą znać plan zajęć i kolejność postępowania.
W pracy terapeutycznej wykorzystywane są także inne metody, m.in. masaż twarzy i śluzówki jamy ustnej i języka polegający na biernej stymulacji mięśni dającej możliwość odbierania wrażeń czuciowo-ruchowych, a w dalszej kolejności wykonania ruchu ukierunkowanego na myślenie. Ciekawostką jest metoda kinezjologii edukacyjnej P. Dennisona, która poprzez różne bierne lub czynne ruchy dziecka wspomaga jego myślenie i przyswajanie wiedzy. Prowadzone są ćwiczenia logorytmiczne wspomagane ruchem i muzyką oraz indywidualne ćwiczenia logopedyczne. Wszystkie inne mają wyrabiać poczucie bezpieczeństwa i pewność siebie, świadomość własnego ciała, aktywność i spontaniczność, umiejętność nawiązywania kontaktów.
Dziecko może tylko wtedy rozumieć i określić stosunki przestrzenne, gdy ma wewnętrzny obraz własnego ciała. Może wtedy określić również położenie przedmiotów względem siebie. Zajęcia terapeutyczne zawsze kończą się wyciszeniem i relaksacją opartą o muzykę, która łagodzi lęk, pozwala przezwyciężyć nieśmiałość i wyrazić emocje - przekonują w P 24.
Dużą wagę przywiązuje się do współpracy z rodzicami i rodziną dziecka. Umożliwia im się konsultację z psychologiem i logopedą. Mogą brać udział w zajęciach terapeutycznych, tak by mogli wykorzystywać doświadczenia w warunkach domowych.
Warunkiem zapisania dziecka do oddziału integracyjnego jest odpowiednie orzeczenie Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej wydawane na wniosek rodziców. Szczegółowe informacje pod numerem telefonu 415 32 75.
Opr. Mat
- Numer: 10 (569)
- Data wydania: 05.03.03
Najnowsze komentarze