Krwioobieg szarej strefy

Duża liczba bezrobotnych wcale nie oznacza, że łatwo znajdziesz chętnych do roboty. Z praktyki Powiatowego Urzędu Pracy wynika, że wymaga to włączenia się w krwiobieg szarej strefy. Około 5,2 tys. zarejestrowanych bezrobotnych, co przekłada się na stopę bezrobocia rzędu 13,2 proc. w 120 tys. powiecie, kreuje Raciborszczyznę na polskie eldorado. Podobnie niską liczbę osób bez pracy ma tylko Rybnickie. W Polsce tymczasem średnia stopa bezrobocia oscyluje wokół 17,4 proc. Zewsząd w powiecie słychać jednak narzekania, że brakuje pracy, a bezrobotnych jest znacznie więcej niż wynika ze statystyk, bo około 5 tys. ludzi stale zarobkuje na Zachodzie. „Tym statystykom tak do końca nie można wierzyć” - mówi Edmund Stefaniak, szef Powiatowego Urzędu Pracy w Raciborzu. Emigranci zarobkowi mogą być traktowani jako rzesza bezrobotnych, ale i grupa dobrze zarabiających. Zarabiają duże pieniądze, które wydają w swoich rodzinnych stronach. Wystarczy spojrzeć na wioski wokół Raciborza. Są jakby trochę wyludnione, ale nikt nie powie, że mieszkańcy cierpią biedę. Jak liczny jest powiat widać w okresie świąt. Przed Bożym Narodzeniem i Wielkanocą sklepy przeżywają nawałnicę klientów, na parkingach brakuje miejsc. „Wielu specjalistów wyjechało, przez co dziś trudno znaleźć ludzi do pracy w niektórych zawodach” - stwierdza Stefaniak, który szuka odpowiedzi na coraz częściej stawiane dziś pytanie: dlaczego jest tak źle, skoro jest tak dobrze. Blisko 2,2 tys. bezrobotnych mężczyzn, oficjalnie jedynie 70 ofert pracy miesięcznie, a na spotkanie z pracodawcą branży budowlanej, który potrzebuje dziesięciu ludzi przychodzi tylko trzech. „Zaproszenia wysłaliśmy do ponad dwudziestu osób, co do których byliśmy przekonani, że się ucieszą” - słyszymy w PUP-ie.