Raciborski Karmel

Świecki Zakon Karmelitów Bosych jest publicznym katolickim stowarzyszeniem wiernych świeckich. To ruch osób czujących powołanie do życia kontemplacyjnego i modlitwy myślnej. Jego członkowie spotykają się w lokalnych wspólnotach do trzech razy w miesiącu, mają własną „Regułę Życia”, swoich świeckich i zakonnych przełożonych oraz wsparcie Zakonu Karmelitów Bosych. Obecnie w Polsce jest ponad tysiąc członków tego ruchu. Uczestniczymy w tym samym charyzmacie i dobrach duchowych Karmelu, św. Teresy od Jezusa, św. Jana od Krzyża, św. Teresy od Dzieciątka Jezus - doktorów kościoła - przy zachowaniu całkowitej świeckości swego stanu - tłumaczy Monika B., członkini zrzeszenia.
 
Raciborski Karmel został założony w czerwcu 1932 r. przy parafii św. Jana Chrzciciela na Ostrogu, w czasach, kiedy jej proboszczem był ks. Hartlik - wielki sympatyk działalności karmelitów. Powstał on z inicjatywy ojca Mikołaja od Niepokalanego poczęcia (Karola Juctnera) - karmelity bosego z Czernej koło Krakowa. W pierwszych latach od czasów jego założenia zrzeszał 86 członków i rozwijał się pomyślnie. W chwili dojścia Hitlera do władzy ruch ten nieco osłabł, ale trwał nadal do rozpoczęcia II wojny św. Wcześniej, członkowie świeckiego Karmelu ukształtowali swoją formację w klasztorze ojców karmelitów bosych w Czernej koło Krakowa, gdzie indywidualnie lub małymi grupami dojeżdżali na rekolekcje i różne uroczystości maryjne, co nierzadko wiązało się z trudnościami materialnymi i formalnymi. Wtedy też wspólnota nie występowała publicznie lub też spotykała się w kościele i to wyłącznie na godzinę. Podobnie było w latach powojennych.
 
Po odwilżach politycznych wspólnota raciborska powoli zaczęła się odradzać, by później prężnie rozwijać się pod przewodnictwem proboszcza ks. dziekana Alojzego Spyrki przy kościele pątniczym Matki Bożej. Pełnia rozkwitu przypada na lata 1958 - 1982, kiedy to dyrektorem wspólnoty był o. Mieczysław od Ducha Św. oraz o. Kajetan od Najświętszego Serca Pana Jezusa. Pod ich przewodnictwem i innych karmelitów w klasztorze Annuntiata odbywały się dni skupienia i rekolekcje. Organizowane są tam po dziś dzień.
 
Obecnie raciborska wspólnota liczy 35 osób (w tym dwóch mężczyzn), a jej zakonnym przełożonym jest o. Włodzimierz Tochmański z Krakowa. Do zgromadzenia przynależą również wierni spoza raciborskich parafii - Wodzisławia Śląskiego, Kędzierzyna-Koźla, Kietrza i okolic, utrzymując również bliskie kontakty ze wspólnotą rybnicką.
 
Spotkania modlitewne odbywają się w każdy pierwszy czwartek miesiąca w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i rozpoczynają się o godz. 15.00. Wielkim przyjacielem świeckich karmelitów jest proboszcz Ginter Kurowski, który przychylnie nastawiony jest do działalności zrzeszenia, chętnie udostępniając sale domu katechetycznego. Równie przyjazne są siostry z Annuntiaty, które, podczas wspólnych rekolekcji, starają się stworzyć rodzinną atmosferę. Warto wymienić wielką miłość obecnego papieża Jana Pawła II do duchowości karmelitańskiej, do której przyznaje się publicznie, nazywając się wcześniej tercjarzem karmelu i nosząc karmelitański szkaplerz - dodaje Monika B.
 
Raciborzanie za swoją patronkę obrali sobie Matkę Bożą Raciborską. Kościół pod wezwaniem Matki Bożej uchodzi za najstarszy kościół pątniczy na Górnym Śląsku i przeszedł różne burze dziejowe. Dzięki niezwykłym łaskom zachował się, aby dać świadectwo i przywiązanie ludu śląskiego do Matki Bożej. To właśnie od Maryi Karmel pragnie się nauczyć słuchać Słowa Bożego w Piśmie Św. i w życiu, wierzyć w to słowo i wprowadzić w praktykę jego wymagania - tłumaczy Monika B.
 
Świeccy karmelici z Raciborza zachęcają do udziału w spotkaniach jak najwięcej młodych wiernych, którzy zechcieliby żyć w świetle rad ewangelicznych, umiłowaniu modlitwy myślnej, pomocy drugiemu człowiekowi, zwłaszcza na drogach modlitwy kontemplacyjnej w duchu doktorów karmelu.
 
Uroczysta msza św., w ramach obchodów jubileuszu 70-lecia istnienia tego ruchu w Raciborzu, odbędzie się 7 września w kościele Matki Bożej. Początek o godz. 10.00.

E.Wa