Zadanie na drugi tydzień adwentu: Zaryzykuj i zaufaj

Od nawrócenia do kapłaństwa

Kiedy odkryłem moje powołanie, głos w moim sercu, w którym Bóg mówił do mnie: "Marcin, chcę żebyś został kapłanem, wcześniej się nawrócił", nie miałem w sobie ufności. Nie miałem w sobie takiego zaufania, że na pewno to jest dobre.

Ufność to ryzyko. To jest ryzyko, że stanie się coś, czego teraz nie ma. Nie wiedziałem, jak będą wyglądały moje lata przyszłości - bycie klerykiem, księdzem. Dziś księdzem jestem od półtora roku i Bogu jestem wdzięczny za to, że zaufałem mu już prawie dziesięć lat temu.

Zaufanie jest trudne

Dzisiaj prorok Izajasz w pierwszym czytaniu mówi: Ci, którzy zaufają Bogu, odzyskują siły, otrzymają skrzydła jak orły, biegną bez zmęczenia, chodzą, nie odczują głodu*.

Zaufanie jest trudne. Zaufanie do człowieka, a także do Pana Boga. Jednakże musimy odkrywać, czy my ufamy Bogu. Po to też jest adwent. Czy ufam Bogu tak jak Maryja, która powiedziała "tak", choć nie wiedziała, jak będzie wyglądała jej przyszłość. Może ci się wydawać, że nie ufasz. I bardzo dobrze.

Ksiądz Grzywocz mówi, że trzeba mieć zaufanie, żeby powiedzieć Bogu: nie ufam Ci. Trzeba mieć zaufanie do drugiego człowieka, żeby mu powiedzieć: jeszcze mało ci ufam. Zaufanie, że nie zostaniesz odrzucony, skarcony, odepchnięty.

Proś Pana Boga

Sobie i wam życzę dzisiaj, tak jak mówił brat Roger - założyciel i pierwszy przeor Wspólnota Taizé - żeby ufność serca była u początku wszystkiego. Co robić, żeby ta ufność była u początku wszystkiego? Proś Pana Boga. Zaryzykuj dzisiaj. Pomyśl o tym, czego się boisz. O tym co w ostatnich dniach stawało się częścią twoich zadań. I oddaj mu wszystko. Ja, kiedy mówiłem Bogu "tak", zaufałem, zaryzykowałem. Maryja, kiedy mówiła swoje fiat (niech mi się stanie - red.), zaryzykowała. Zaryzykuj. Powiedz Bogu TAK.

ks. Marcin Kleszyk

_{* Rozważania odnoszą się do zeszłorocznych czytań. W żaden sposób nie wpływa to jednak na ich aktualność.}

Zapoznaj się z pozostałymi rozważaniami księdza Marcina Kleszyka na adwent.