Obrzęd rozpoczął się kilka minut po godzinie 23.00. Wówczas na salę MOK-u, gdzie odbywała się impreza karnawałowa, wszedł kondukt żałobny, na czele którego szedł mężczyzna we fraku, niosąc na drzewcu emblemat przedstawiający lirę. Zaraz za nim w rytm marsza żałobnego podążała orkiestra. Za muzykami w towarzystwie ministranta kroczył ksiądz. Chwilę później tragarze, czyli mężczyźni niosący kontrabas oraz wdowa trzymająca w ręku wieniec. Były też m.in. płaczki żałobne, śmierć z kosą i miss karnawału. Po obejściu wokół sali orszak się zatrzymał i rozpoczęła się parodia ceremonii pogrzebowej. Wprowadzeniem do niej był dialog między pastorem a organistą. Jako pierwszy zaczął pastor: "Już basisko umarło, kończą się ostatki. Cieszą się i radują z tego wszystkie matki! Dlaczego by się matki z tego cieszyć miały? Bo córki nareszcie na czas do domu będą wracały! Przecież wracały o dziesiątej, jak im nakazano! Owszem, wracały o dziesiątej, ale rano!". Później nastąpiło pożegnanie kontrabasu. Następnie uczestnicy uroczystości pogrzebowej ponownie obeszli salę, śpiewając pieśń, a chwilę później ją opuścili.

W poszczególne role wcielili się:

• Pastor: Artur Goriwoda
• Organista: Kornelia Pawliczek-Błońska
• Ministrant: Dawid Abrahamczyk
• Tregry: Tomasz Liszka, Piotr Ploszka i Artur Talarczyk
• Wdowa - Marta Gieron
• Lira - Leo Wollnik
• Miss - Katarzyna Nowak
• Śmierć - Dawid Goriwoda
• Płaczki: Teresa Mandrysz, Maria Pietrzak, Marta Plura, Ewa Woźniak, Edeltrauda Sosna, Deryło Małgorzata, Brygida Abrahamczyk, Małgorzata Kosel, Łukasz Daniszewski, Żaneta Strzedulla, Ewelina Daniszewska, Grzegorz Lukowski, Marek Koliński oraz Wojciech Szczepankiewicz

Wydarzenie muzyką okraszała orkiestra pod kierunkiem Ryszarda Rzytkiego w składzie: Józef Dastig, Aleksander Miczajka, Tomasz Kostka, Marek Pieczarek, Edward Miśkiewicz, Robert Zeman, Franz Komarek oraz Stefan Powala.