Śląskie świynta som durch insze

Jak tak przidziwuja sie i godom z ludziami z inszych regionow, to u nos na Ślonsku je wszysko blank inksze. A zaczna od samej nazwy świąt. Przeca piyrwej u nos godało sie Godne świynta, momy Kristbaum, a nie chojinka, a i cicho noc inakszy śpiywomy.

Ale czy to źle? Jo myśla, że to yno pokazuje nasze bogactwo kulturowe.

Momy dzieciątko, kiere przinosi geszynki, a i stoł ugino sie od roztomańtego jodła: makowki, moczka, konopiotka, rybno na głowach, grochowka, kompot z pieczek, roztomańte pierniki, w tym muszom być tyż ule. To wszysko coch wypisoł je yno u nos. A jeszcze jak bych to rozebrał na czynści piyrsze, to moczki momy czi zorty: jedni robiom na ciymnym piwie, insi na pasternaku i rybach, a jeszcze inksi na słodko na kompotach z wieprzkow i pozimek.

Makowki jedni robiom na żymłach, inksi na cwibaku, a i idzie trefić na plecionce.

We świynta na Ślońsku, piyrszy dziyń siedzi sie doma, a dziypiyro na drugi dziyń momy byzuch. To som nasze tradycje, bez kierych nie wyobrażom se świont.

A jak już  kieryś mi godo, że we świynta leci na wywczasy, to mój rozum nie umi tego pojonć. Nojpiykniejszy, magiczny czas w roku zamienić na pogańskie leżyni na plaży.

Niy, niy, u mie to nie przechodzi. Mo być opłatek, kolyndy i dobry kaper. Pyrsk!

Kaper – karp

Byzuch – odwiedziny

Geszynk – prezent

Zorta – rodzaj

Wieprzki – agrest

Pozimki – truskawki