Ślońsko inkszość

Wiycie łoto, bołech uzaś we Warszawie we „Pytaniu na śniodani” i nie, że pierońsko chca sie tym chwolić, ale chca połosprowiać, o tym, że my jednak som blank inksi.

Po piyrsze, to co do nas je normalne, do nich je „kosmiczne”. Zwykłe kluski, kapusta to je wyczyn i mistrzostwo świata. O roladzie nie spomna – kiero mianujom klopsym. Mie to sie w gowie nie mieści, że ludzie takich rzeczy nie wiedzom.

A z drugij strony, to yno pokazuje, że nasza kuchnia je nojlepszo. I tak już bydzie zawsze.

Bo dlo Ślońzoka kust, familijo przeca som nojważniejsze.

Zresztom co tu godać, jak połowica „Warszawiaków” to wszysko z krałzy jy, co z macierzy przitacho. Poracha.

Wodzionki, do gymby nie chcieli wzionś, bo czosnek czuć, toż sie pytom – „w ustympie to wonio fiołkami”? Nie rozumia takigo dziwactwa. Nojlepszy durch yno szałot szrotować pociskany sushi.

Wiycie nasza konkretność, etos pracy nigdy nie zbliży nos do Warszawy.

No i jeszcze jedna sprawa – żodyn mi nie uwierzoł, że na Ślońsku (łod Opolo aże do Katowic) ludzie godajom

gwarom. I to nie yno w doma, ale i w urzyndzie, sklepie, czy kościele.

A nasza godka, zwyczaje, tradycje, kust to wyznacznik nos – twardych ludzi „czornej ziymi” nauczonych roboty i porządku.

Jedno je pewne – Ślonzoki som inksze.

Szrotować – mielić

Blank – całkiem

Kust – kuchnia, jedzenie