Momy się czym pochwolić

Musza Wom pedzieć, że my jako województwo śląski momy sie rychtyk czym pochwolić.

I nie idzie mi o to, że momy góry, piykne wyżyny, niziny, Jura, no i 2 słynne miejsca kaj sie chodzi na ponć – Piekory i Czynstochowa. Ale idzie mi o to, że momy kupa tak zwanych produktow tradycyjnych.

Pora dni tymu bołech na takim Jarmarku Produktow I Jodła Tradycyjnego we Skansenie we Chorzowie i je to rychtyk uciecha kupować i kosztować taki produkty.

Na dzisio nasze województwo mo ich aże 136. Ni ma szans, żeby w jedyn dziyń wszyskigo pokosztować. A je co! Bo i krupnioki, redykołki, bundz, miody, chleby, żur, oblaty, szkloki i kaj yno co bądź.

Ale ani nie wiycie, jak to człowieka cieszy, jak może se pokosztować roztomańtych szmakow, kiere pamiynto jeszcze za bajtla – szałotu z harynkiym, chrustu, ciastek ze szpyrek, jaskółczego gniozda, chlastokow z blachy czy żuru z maślonki.

Ale podle mie, to nojpiykniejsze je to, że w koncu my sie kapli, żeby flyjgować, to co rychtyk nasze – jak to sie godo dziedzictwo kulturowe. A bez tego ani rusz.

Nie wiym czy też wiycie, ale nom nikierzi rychtyk zowiszczom tego bogactwa kulturowego.

We takij Warszawie, to majom normalny misz masz, a swojigo praje nic. Toż sie wcale ni ma co im dziwić.

Jo yno mom tako nadzieja, że tych roztomańtych produktow bydzie sztyc przibywać, choć wcale to ni ma taki hop siup. Bo cza cołki tyn proces zatwierdzanio przynś. A badzom to folkloryści i etnografy, żeby broń Boże bubla nie szczelić.

Wiycie momy tego dużo, ale myśla, że bydzie tego jeszcze wiyncyj. Pyrsk!

Ponć – pielgrzymka
Szpyrki – skwarki
Chlastoki – placki z blachy
Chrust – faworki
Szkloki – landrynki