Prawo dla każdego

Kodeks pracy po zmianach (1)   Urlopy wypoczynkowe   Wchodzące w życie 1 stycznia 2004 r. nowe przepisy urlopowe zwiększają minimalny wymiar urlopu wypoczynkowego z 18 na 20 dni oraz zmieniają zasady nabywania prawa do urlopu wypoczynkowego. Prawo do pierwszego w życiu urlopu pracownik będzie nabywać już z upływem jednego miesiąca pracy, a nie jak obecnie - po sześciu miesiącach. Wymiar urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym, w którym pracownik podejmuje pracę po raz pierwszy, jest jednak proporcjonalny do okresu zatrudnienia (po każdym miesiącu pracy przysługuje 1/12 urlopu należnego pracownikowi po roku pracy). Wymiar urlopu pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, np. na 1/2 etatu, będzie ustalany proporcjonalnie do wymiaru jego czasu pracy. Oznacza to, że pracownik zatrudniony na pół etatu będzie miał prawo do urlopu w wymiarze 10 lub 13 dni, a więc połowy urlopu przysługującego pracownikowi zatrudnionemu na cały etat. Zmienią się zasady udzielania urlopu wypoczynkowego. Jak wyjaśnia nasz ekspert Janina Suzdorf z Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, urlop wypoczynkowy będzie udzielany wyłącznie w takie dni, które są dla pracownika dniami roboczymi, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Urlop wypoczynkowy ma być udzielany w wymiarze godzinowym odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracownika w danym dniu.   Trzecia umowa na czas określony   Do czasu wejścia Polski do Unii Europejskiej zawieszono stosowanie art. 251 k.p. przewidującego automatyczne przekształcenie się trzeciej z kolej umowy zawieranej z pracownikiem na czas określony w bezterminową umowę o pracę, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, a przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła jednego miesiąca. Obecna nowelizacja, która w tym zakresie ma zacząć obowiązywać z dniem naszego wejścia do UE, precyzuje warunki stosowania cytowanego przepisu. Utrzymuje przedstawioną zasadę, z tym że nie będzie ona dotyczyć umów o pracę na czas określony zawartych: w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy lub w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie.   Pełne wynagrodzenie za czas choroby   Od nowego roku z kodeksu zniknie przepis odbierający pracownikowi prawo do wynagrodzenia za pierwszy dzień krótkotrwałej choroby (krótszej niż 6 dni). Obowiązujący równo rok art. 92 par.11 k.p., który pozbawiał pracownika wynagrodzenia za ten dzień, z dniem 1 stycznia 2004 r. zostaje skreślony.   Małgorzata Jankowska „Gazeta Prawna”