Ludzie nojważniejsi

Downiyj to sie już na początku marca zaczynało przedwielkanocne sraniani. Kożdy mioł swoja robota obdzielono. My synki z tatulkiym naprawiali płot. Do nas to była wielka uciecha, że sie na co tatulkowi przidać mogiymy.

Płoty były sztachetowe (drzewianne) tóż gibko sie łomały. My mieli fest kupa płota bo ogród też my wieli mieli. Nikiere sztachety też na dole gniyły. Kolniki trza było wymiynić, żerdki my strugali. Na nie chodziyło sie do lasa. Nojtrwalszy był świyrk. Żerdka dowało sie na kobylica, przitrzimywało szłapom i strugało ze skóry. Kożdo sztacheta robiyło sie na szpica.

Spod płota wytargowało sie tyż sucho trowa, coby sztachety nie gniyły.

Drugą nojważniejszom rzeczom było chałupa obiylić. We wsi kożdy biylył. Jak kiery chcioł mieć kolorowe dodowoł farbiczki do wopna. Modne były chałupy brunotne, różowe, żółte, zielone i modre. My mieli właśnie modro. Ojciec z drabiny bielył, a my synki drabina trzimali, coby nie slecioł. Kibel powieszony mioł na drucie i pomalutku sie posuwoł dali. Dwa abo trzi półdnia to robiył. Biylyło sie zaś na bezrok. Farbów emulsyjnych nie było a deszcz wopno pryndko zmył.

Dziołchy zaś miały zegroda grabić, przi tymu na mercberchy musiały dować pozór bo już piyrsze kwitły. Nic sie nie zniszczyło. Zgrabione liście szły na kompost. Żodyn, tak jak tera, nie polył.

To były roboty na dworze, a we środku najprzód trza było żeleźniok wyniyść. Stawiany na kiermasz teraz sie na góra abo do szopy dowało. Tatulek ruły mioł pocechowane, tóż se cołkigo móg poskłodać. Na bezrok zaś on stawioł piecyk. Zaro też noleżało kuchnia obiylić (na wiosna i na zima). Najprzód tatulek biylył, a jak już siostry były wiynksze to one sie za to chytały. Z okiyn mech wyciongały, wsadzony jako izolacjo, coby nie ciongło bez okno. Obowiązkowo okna umyć, gardiny powiyszać (pół-ciynne sie zaciągało, bo gardin nie było). Potym sie papiorzanne pokozały, nom nie stykło ich kupić to dziołchy same se ażurki strzigały i wiyszały. Delówka myto była kożdy tydziyń szojerbysztom i czystom wodom ze szarym mydłym (to była gynsto pasta kiero sie w sklepach z beczków dostowało). Dzwiyrze sztrajchowało sie co drugi rok, okna też. W modzie były brązowe bo nie były bruczne. Chocioż była kupa roboty tóż żodnych czarajstw powyciepowanych w lesie eś nie znojd. Ja yno za tytka w sklepie sie 2 grosze ekstra płaciyło, potym mamulka jom sfijała i po drugi szła już ze swojom. Jak sie i stargała to chlyb ojcu do roboty owijała. Nieroz i tydziyń tak chodziył. Jak nierzoz mu sie nie chciało chelba zjeść to mamulka wołała: „Tatulek od sztajgra chlyb przyniós", to my go tak wcinali.

Roboty było kupa, a ludzie wiyncyj i tak czasu mieli niż tera. Ani nawiydzić, pogodać ludzie tera nie idom. Moja mamulka miała sie przi czymu kryncić a kożdy dziyń szła na klachy do Barbory Szamszy. Tera klachajom z telewizorym. Coby bez świynta żeście ujrzeli, że kole Was kieryś siedzi. Mono baba, mono chłop, a mono dzieci. Moga Wom bryli pożyczać.

Karlik